Στην γήν εσού παντού να δκιάς
Τες μαργαρίτες μεν μαδκιάς
Μεν κάμνεις ερωτήσεις
Τους σπόρους όπου παρπατάς
Για λόο σου μεν τους κρατάς
Σκόρπα τους να΄σαι χουαρτάς
Όσον εσού ΄να ζήσεις
Τζιαι να ποτίζεις την σποράν
Χωρίς καμμιάν αναφοράν
Τίποτε μεν ζητήσεις
Ζιζάνια να πολεμάς
Εντόπισε τα μονομιάς
Τον κίνδυνο να εκτιμάς
Τζιαι να τα ξεχορτίσεις
Θα πρασινίσουν τα σπαρτά
θα βκουν Τα στάχια πεταχτά
Τζι΄Αγάπην θα θερίσεις
Θουκής 13 Απριλίου 2011
μπραβο σου Γιωργο,καλη συνεχεια!με εκπλητεις καθε φορα που διαβαζω τα δικα σου ποιηματα !καλα νασαι!
ReplyDelete