Το γαούρι του Χαμπή

Τζείν΄το γαούρι του Χαμπή

Πον΄ εσσιει ΄πόστεγο να μπεί

Έππεσε μες τον λάκκο

Τζιαι συνακτήκαν χωρκανοί

Τζιαι οι σοφοί τζιαι οι φτανοί

Να βοηθήσουν νάκκο

 

Λαλεί τους πρώτος ο Χαμπής

Ζάβαλλε ότι τζιαι να πεις

Εγέρασεν τζ΄ εν ψώρης

Τζι΄ έτσι τώρα στα γεραδκιά

Να τον ηβκάλεις που βαθκιά

Τζιαι να ΄θελες δεν μπόρεις

 

Τζι΄ο Συμεώς που ΄ταν σοφός

Πο΄ λίανε του τζιαι το φως

Εδείκλισεν στο βάθος

Τζι΄ είπε με ύφος σοβαρό

Εσσιει νερό τζι΄εν καχαρό

Τζιαι να τον βκάλουμε εν λάθος

 

Τζιαι ο Σταυρής ο Ρουβιττάς

Είπεν εγίνην ο χαττάς

Αφήστε τον τζι κάτω  

Τζι΄ ούλλοι  σας δώστε μια σιερκά

Με χώμα ως τζιαι μια  φκιαρκά

Για να χαφτεί στον πάτο

 

Συμφώνησε  τζιαι ο Ρασής

Τζιαι ο Χαλίλης τζι ο Στασής

Να θάψουν τούντον γάρο

Πο ΄φαέ πιον τζιαι τα ψουμιά

Κλιττάρι, άσιερο ζουμιά

Τζιαι δεν τραβά το κάρο

 

Τζι΄ αρκέψαν ούλοι που γυρό

Τζι΄ ήταν πολλά λυπητερό

Το ζωντανό να θάψουν

Τζιαι δεν εδώσασιν παμό

Σύρνα το χώμα ποταμό

Δίχα λεπτό να πάψουν

 

Τζι΄ γάδαρος  ο χουηλής

Νοημοσύνης χαμηλής

Είσσιεν δικό του πλάνο

Τα χώματα τσαλαπατά

Ούτε λεπτό δεν σταματά ΄

Τζιαι έβκηκε που πάνω

 

Θουκής 13 Ιουλίου 2023

 

 

Δεν τα παρατάμε ποτέ! αποτινάξετε τα προβλήματα  και κάμετε ένα βήμα προς τα πάνω.

We never give up! shake off the problems and take a step up.

Ο Κωνσταντής που την Λινού

Είναι η πρώτη φορά που θα γράψω επεξήγηση για το τι θέλει να πέι ο ποιητής. Κατά καιρούς είχα την επιθυμία να γράψω στίχους για αυτά τα πλάσματα που είχαν την μοίρα να ΓΕΝΝΗΘΟΥ διαφορετικά και έχουν την δυστυχία να κρύβονται, να χλευάζονται ή να δέχονται περιθωριοποίηση από την κοινωνία χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα.
Το κείμενο της ιστορίας έχει ως εξής: Μια φτωχή γυναίκα πολύ θρησκευόμενη από Χριστιανική οικογένεια, με όνομα, σε κάποιο χωριό έκανε οικογένεια με πολλά παιδιά. Ένα αγόρι της ο «Κωστής» συμπεριφέρεται διαφορετικά από τα άλλα αγόρια, ντύνεται παράξενα, έβαλε σκουλαρίκι και έκανε τατουάς. Επίσης η φωνή του και οι κινήσεις του είναι θηλυπρεπείς. Τακτικά πάει στον καθρέφτη κοιτάζει τον εαυτό του μέσα, απορεί και διερωτάται για την ύπαρξη του. Η μάνα τον παρακολουθεί κρυφά, τον νοιώθει, τον πονάει σαν κάθε μάνα, αλλά έχει μέσα της πολύ μαράζι και προσεύχεται για την αλλαγή. Οι στίχοι αυτοί ολοκληρώνονται με την απάντηση που χρειάζονται οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις που είναι μόνο μια λέξη Η ΑΓΑΠΗ.

 
Ο Κωνσταντής που την Λινού

Ο Κωνσταντής που την Λινού
Που δεν ιμοιάζει κανενού
Επήεν στον καθρέφτην
Επρόβαλε το είμαι του
Ως τζεί που εν εδείνετου
Τζιαι το εγώ του γεύτειν

 
Τζι μάνα γένος του Χατζιή
Πού τρωέν πίττες στην σατζιή
Εις τα κρυφά θωρεί τον
Με το δεξίν βάλλει Σταυρόν
Γιατ΄έσσει μέσα της λαμπρόν
Νοιώθει τον τζιαι πονεί τον

Γεννήθει έτσι γελαστός
Με σσιέρκα πάνω κουνιστός
Τζιαι ΄ν τραβικτή φωνή του
Με σκολαρίτζι, τατούά (ζ)
απου το πρώτο το ουά
εν η ζωή δική του

Μάνα του γόνου του Χατζή
Τζιαι που ποδά τζιαι που ποτζεί
Τζιαι τούτον εν παιί σου
Τζιαι τούτον πλάσμα του θεού
Του νέου τζιαι του παλαιού
Με τες χαρές εξ ίσου

Άγνωστη μάνα τζιαι γνωστή
Μάνα του Γιάννη του Κωστή
Του άσπρου τζια τ΄αράπη
Δέκτου τα ούλλα τα παιδκιά
Πουλλούδκια είναι στην ποδκιά
Τζιαι δώσε τους αγάπη

 
Θουκής 12 Ιουλίου 2023