Τάτσα της Κύπρου

Τάτσα της Κύπρου

 

Βουκκούδες ρόδινες πομπέ

Στυλλάτοι κάποιοι με σκεμπέ

Του δημοσίου  καρεκλέ

Των τραπεζών μας κυριλλέ

Είναι οι κλέφτες μας καλέ

 

Γνωστοί μας , γείτοι συγγενείς
Στο ύφος τους ναν εμφανείς
Με μίζες , μπόνους , που να δεις?
Κάμαν τα χρέη μας στα δις
Τζιαι μας νομίζουν αδαείς

 

Κλέψαν τζιαι κλέφτουν συνεχώς,
Χριστό δεν έχουν δυστυχώς

Της μάσας κάθε ειδικός
Τζιαι θηλυκός τζιαι αρσενικός
Τάτσα της Κύπρου γενικώς

 Θουκής 12/12/14

Σκούπα θέλουν τα μυαλά μας

Ήρταν  είπαν στα κρυφά ,µe βάρκα μετανάστες
είπαν  τους   οικονομικούς
αλλοδαπούς τζιαι νηστικούς
 τζιαι   λαθρομετανάστες

Ενόμισαν  πως γλιτώσα ,  τα βάσανα τα τόσα
Σαν εβκήκα  στη Ευρώπη
Δεν το  ξέραν  πως ανθρώποι
τον Χριστό τον εσταυρώσα?

 Αίφνης  ΄δρασαν   ππολισμάνοι ,  σαν  την πονηρή  αλούπα
Τους  συλλάβα μάνι μάνι
πριν να βκουν εις το σεργιάνι
μ΄ επιχείρηση  την  σκούπα

 Σκούπα θέλουν τα μυαλά μας
τζια η λέσσιην  η καρκιά μας
πλύμα θέλει με χλωρίνη
τάτσα μέσα να μην μείνει

 Θουκής   29 Σεπτεμβρίου 2014

ΓΝΩΜΙΚΑ

Του έρωτα τ΄ελάττωμα

ΖΕΙΠΕΚΚΙΚΟ


Αντρούλλα :Που ήσουν άντρα μου εψές

                      Θέλω να μάθω τώρα
                      Πάντοτε  ψέματα μου λές
                      Ήτανε τρεις η ώρα



Ττοουλής :   Σου χέζω είκοσι φορές
                      Σου κλάνω άλλες δέκα
                      Δεν θα σου δίνω αναφορές
                      Που πάω  βρε γυναίκα



Αντρούλλα :Ολόΐσια  στην μάνα  σου
                      Μαζευ΄τα  πράγματα σου
                      Δεν είμαι εγώ η δούλα σου
                      Να πλένω σώβρακα σου



Ττοουλής :    Ξέρεις πως έχω κατοχή
                       Σφαίρες και το G3
                       Βώβωσε βγάλε σιωπή
                       Πριν κάμω αμαρτία



Αντρούλλα :Ανάθεμα την μοίρα μου
                       Ανάθεμα σε μένα
                       Παντρεύτηκα  στα νιότη μου
                       Τον άχρηστο  εσένα



 Ττοουλής :   Σαν είσουνα στην μάνα σου
                       Υπέρβαρη και κρύα
                       Στα  ξαφνικά τρομάρα  σου
                       Μου έγινες κυρία




Αντρούλλα :Δεν έχεις ούτε μια δουλειά
                      Ελεεινέ κοπρίτη
                      Μόνοχα με ψωμί κ΄ ελιά
                      Ζούν  τα μώρα στο σπίτι



 Δυο κάλυκες στο πάτωμα
 Και δυο κορμιά στο στρώμα
 Του έρωτα τ΄ελάττωμα
 Τους έστειλε στο χώμα



Θουκής 30 Αυγούστου 2014

Αγκρίστηκε η μούλα μου

Αγκρίστηκε η μούλα μου ,  τζι΄έκαμε κλαμουρούἵ

 Εν τζιαιν  η πρώτη  της φορά

Με   τούντη  συμπεριφορά

γυρίστηκε  της  χούἵ

Μουλάρωσε εις το λεπτό  ,  τζ΄ εκρέμμασε τα μούτρα

Σαν  να  τζιαι  ήτανε  κτηνό

Γαούρι , Α- λόγο  φτηνό

Μ΄ άσσιημη  φάτσα , μούστρα

Να ΄ταν μορόν  αγουερόν  , δεν θα ΄σιεν  έτσι χούγια

Έτσι με  το παραμικρό

 Βκάλει σου φάρμακο πικρό

Άμαν την  πιάνει  μούγια

Τζι΄ εμένα με στεναχωρεί  ,  μέσα μου πλώνει λύπη

Πείτε μου ένα  γιατρικό

Να σταματήσει το κακό

Να κόψει το αήπι

Θουκής 24/8/2014

Να πέψεις την κινέζα

Βούττημαν ήλιου τζι΄ ύστερις  , τζιαμέ πον να δροσιάσει

τζιαι στα βουνά του Μασσιαιρά

της δύσης  η οροσειρά

σαν την φωδκιά θα  μοιάσει 

Βάωσε τζιαι ρομάνισε , δύσε τζιαι τα μαντάλια

Βαρ΄την μαντήλα λυερή

τζιαι τράβα στην Αγκαττερή

τζιαι κόψε πορτακάλια

Βαρ΄το καντάρι σε κορμό , αντί για  μαναβέλα

τζιαι ζύασ ΄τα προσεκτικά

σούμαρε  τα  λογιστικά

μεν πάθεις καμιά γκέλα

Έσσο της Όλγας έπαρτα , Γιαλλοβουνάρων δέκα

εν τζιαιν η πρώτης της  φορά

τα φέρνει Σκάλα μια χαρά
γιατ΄εν καλή γεναίκα 

Μ αν δείς τζιαι δυσκολεύκεσε , γιατ΄ είσαι πτώμα τέζα

το  νύσηι σο ΄ν λουστραριστό

το δέρμα σου πολλά  λεπτό

να πέψεις την κινέζα

Να πάει μες τον λάλλαρο ,  με αμπαζιούρ καππέλο

χωρίς να βκάλει μια μιλιά

να΄σιει στην  φάτσα μαντηλιά

της αγροδκιάς μοντέλο

Θουκής  14 Ιουλίου 2014

Ταπεινοφροσύνη

Λόγια χωρίς μιλιά

Βρισκόμαστε εις το beach club , με την Μυρτώ  , την Έλφη

Μ΄ ανάταση  το κινητό , να βκάλουμε μια Selfie

Ου έβκηκε πολλά καλή , κοίταξε κόρη , ώου   

Ανάρτησ΄την  στο status σου  ,  tag me έτσι  για  show

Η Μάκια τώρα βρίσκετε , cafe σε στυλ τους  Γάλλους

Μ΄ Ανδρέα , Κώστα τζιαι Γιαννή  , μαζί με πέντε άλλους

Η Κλαίη  εις  στον Πρωταρά  , η Στάλω  Αγιά  Νάπα

Μαριώ στην πόλη Χρυσοχούς , ο Σταύρος  εις στην μάππα

Τωρά  ηρτά  που τον γιατρό ,  τζιαι τούτον εν τo scan  μου

Δείτε το είμαι  έγκυος  ,  φατσόφιλοι  τζιαι fan μου  

Η φώτο με τα  νύσια  μου , είμαι εις την νυχούν μου

Τα ζαρωμένα  δάκτυλα ,  τζιαι τα κοντά  φακκούν μου

Είμαί  αεροδρόμιο , τζιαι πάω Σεϋχέλλες

Θα σας κρατώ ενήμερους , κοπέλια τζιαι κοπέλες

Είμαστε εις το restaurant , είμαστε στην ταβέρνα

Κόπιασε Παύλο  Θόδωρε , και τα ποτά μας κέρνα

Είμαι μέσα στο facebook ,  sto candy crush τζιαι παίζω

Τώρα είμαι στο  toilet  , σφίγγουμε μα δεν  χέζω

 Xo, xo, Χα χα χα,  χι χι  χο, καρδούλες και φιλιά ♥♥♥♥ JJJ

 Ζούμε στην νέα εποχή,  λόγια χωρίς μιλιά  

Θουκής 27 Ιουνίου 2014

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Logia xwris milia 

Eimaste eis to beach club , me thn Myrtw  , thn Elfh

M΄ anatash  to kinhto , na vkaloume mia Selfie

Ouaou evkhke polla kalh ,   koitakse korh  wou 

Anarthsthn  sto status sou  ,  tag me etsi  show

H Makia twra vriskete , cafe se styl tous  Gallous

M΄ Andrea , Kwsta tziai Giannh  , mazi me pente allous

H Klaih  eis  ston Prwtara  , h Stalw  Agian  Napa

Mariw sthn palh Xrysoxoys , o Stayros  eis sthn mappa

Twra  hrta  pou ton giatro ,  tziai toyton en to scan  mou

Deite to eimai  egkyos  ,  fatsofiloi  tziai fan mou 

H photo  ta nysia  mou , eimai eis thn nyxoyn mou

Ta zarwmena  daktyla ,  tziai ta konta  fakkoyn mou

Eimai  aerodromio , tziai paw Seyxelles

THa sas kratw enhmerous , kopelia tziai kopeles

Eimaste eis to restaurant , eimaste sthn taverna

Kopiase Paylo  THodwre , kai ta pota mas kerna

Eimai mesa sto facebook ,  sto candy crush tziai paizw

Twra eimai sto  toilet  , sfiggoume ma den  xezw

 Xo, xo, Xa xa xa,  xi xi  xo, kardoyles kai filia ♥♥♥♥ JJJ

 Zoyme sthn nea epoxh,  logia xwris milia  

Η λογική Παράλογη

Εππήδησε η Λογική που τον βραμόν   τζιαι βούραν
Τζιαι μες τα αγκάδκια έδωκεν, μέσα σε μια παλλούραν

Γιατ΄ έθελεν την προσοχή   γιατ΄ έθελε  ρεκλάμα  
Εγίνην  ολογαίματη  τζι΄ αντάκωσε το κλάμα

Κλάμα κρυφό να φαίνεται πως είναι  στα καλά της

Άμπας τζιαι πούν  η λογική,  εχάσε τα μυαλά της
 

Μα ΄βκήκεν  ποιόν  το  λακκιρτίν  , τζι΄οσοι τ΄ακούσαν  είπαν

Μπορεί  να φύουν οι πληγές  μαν να της φήκουν  τρύπαν

Θουκής 25 Μαΐου 2014

Πωρνό πωρνό

Είμαι Κυπραίος βρε εγιώ, τζι΄είμαι τζιαι κοψονούρης

Ψεύτης είμαι  παμπόνηρος, κλέφτης σκέτος  γκιαούρης

Του γνώριμου του άγνωστου του γείτου μου χρωστώ του
Παιζώ με την συμπόνια του, του κόσμου τζιαι λαλώ του

-Την κάρτα μου την έβαλα, στην μηχανή αφέντη

 Τζι΄ έμεινα απένταρος ,γιατί ερούφησεν τη

Δώς΄μου φαί για να χαρείς , τζιαι γιώ  σσυλλοπεινάω

Τζιαι αύριο πωρνό πωρνό , πληρώνω ΄τι χρωστάω

Τζιαι όσα θέλω  μετρητά , χρειάζονται τζιαι τζείνα

Λαλώ κάποιους αχάπαρους , εμείνα που πεζίνα

Τζιαι δανικά τζι΄ αγύριστα, ζητώ μα δεν το λέω

Τζι΄άμαν σκεφτώ πως καρτερούν, γελώ αντί να  κλαίω

Είμαι μια ράτσα άπαιχτη ,πον έσσιει να μου μοιάσει

Τζι΄οι  άλλοι που αντρέπουνται, δεν έχουσιν να φάσει

Στο σιόνι χρέη γράφω τα ,τζι΄εγγύηση ο λός μου

Τσίπαν πάνω μο΄ εν έχω, τζι΄ο κόσμος εν δικός μου  

Θουκής 6 Απριλίου 2014

Τα Εικοσιδκυό Λόγια

Τα Εικοσιδκυό Λόγια

Αυτούς τους στίχους τους έμαθα από την μακαριστή μητέρα μου Βασιλική Παπαγεωργίου (1920-2007) το γένος Αντώνη Καραγιώργη από την Αναφωτία.

© Γεώργιος Παπαγεωργίου

Ένα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Ένας Θεός μας έπλασεν, τζιαι μιας ημέρας γέννα

τζιαι μιας ημέρας βάφτισμαν, ήτουν Θεού γραμμένα

Δύο του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Δκυο μάθκια τ’άχεις λυερή, τζιαι τες καρκιές μαραίνεις

τζι’άδικα να με τυραννείς, τζιαι δεν με αποθαίνεις

Τρία του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Τρεις χάρες σού’δωσε ο Θεός, σαν την Αγιά Τριάδα

στα κάλλη τζιαι στην ομορκιάν, τζι’ούλλην την νοστιμάδα

Τέσσερα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Τεσσαρακάντουνος σταυρός, κρέμμεται στον λαιμόν σου

τζι’ούλλοι φιλούσιν τον σταυρό, τζι’εγιώ το μάουλλο σου

Πέντε του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Πέντε φορές λιόννουμαι, γιανί μου την ημέρα

Δκυο το πρωί δκυο το βραδύ, τζιαι μιαν ντ’α γύρει μέρα

Έξι του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Έξι κομμάθκια να γινώ, που τον μισόν τζιαι κάτω

αν βουληθώ τζιαι σ’αρνηστώ, μήλον μου μυρωδάτο

Εφτά του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Τζι΄ειςτους εφτά επήαμεν, μαζί σ’ένα σκολείον

σε μια τάξην εκάτσαμεν, στο ίδιο θρανίον

Οκτώ του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Τζι΄εις τους οκτώ αγάπη μου, είχα σε στο πλευρόν μου

τζιαι σου εθκιάβαζα συχνά, γιατ’είχα τον σκοπόν μου

Εννιά του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Εννιά μήνες σε βάσταχνε, η ακριβή σου μάνα

σ’ανάγιωσε σ’ανάθρεψε, να ππέφτουμεν αντάμα

Δέκα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Δεκάτιζε τα λόγια σου, λάλε τα δέκα-δέκα

μεν πάεις ως τα εκατόν τζιαι παίρνω σε γεναίκα

Ένδεκα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Έντεκα ήρταν τζι΄είπαν σου, πολλύν κακόν για μένα

τζι’εκρώστεις τους αγάπη μου, τζι’αρνήστηκες με μένα

Δώδεκα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Δώδεκα αηδόνια κελαηδούν, πουκάτω στον λαιμόν σου

κοίταξε κόρη τζι’έπαρε, τον αγαπητικόν σου

Δεκατρία του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Δεκατρία μερόνυχτα, γυρίζω να ΄βρω κλίμα

να μας ιστεφανώσουσιν να φκούμεν πό’να κρίμα

Δεκατέσσερα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Δεκατεσσάρριν φράντζικον, σου στέλλω το χαπάρι

τζι’αν είσαι ταίριν σπλαχνικόν άλλον ΄πο μέν μην πάρεις

Δεκαπέντε του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Στους δεκαπέντε λέω σου, έχεις την άδειαν μου

για να σκεφτείς τζιαι να μου πεις, να σάσσω τον νοτάν μου

Δεκαέξι του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Η ελικία σου εν μικρή, λαλείς στους δεκάξι

καμμιά δεν επαντρέφτηκε, που την δική σου τάξη

Δεκαεφτά του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Επάνω στους δεκαεφτά, να το ενζωγραφίσεις

γιατ’ήρτεν πλέον ο καιρός, που θα με τυρρανίσεις

Δεκαοκτώ του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Δεκαοκτάραν αγαπώ, πον’άσπρο περιστέρι

τζιαι μοιάζει της αγάπης μου, τζιαι να γινούμεν ταίρι

Δεκαεννιά του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Επάνω στους δεκαεννιά, ζωή ψυσσιή τζιαι φως μου

έλα να ζήσουμεν τα δκυο, πο’νει χαρά του κόσμου

Είκοσι του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Τζι’η νέα πας τους είκοσι, πρέπει ναν΄ παντρεμένη,

για να χαρεί την παντρειάν, τζιαι να ΄νάι ευτυχισμένη

Εικοσιένα του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Εικοσιένα μιναρέ, θα κτίσω αππεσωθκιό σου

για να κοιτάζω να θωρώ, τον άσπρον τον λαιμόν σου

Εικοσιδύο του λέει λυερή τζι’ο νέος πολοάται...

Σαν κοσιθκυό τραντάφυλλα, η νιότη σου μυρίζει

τζιαι σκοτωμένο να τον δω, που σε σφικταγκαλίζει

 Και εδώ τα εκατό λόγια

http://noctoc-noctoc.blogspot.com/2011/09/blog-post_25.html

έτσι θα 'θελα να περνώ

https://www.youtube.com/watch?v=GeK_6MCMmdA


Κάποιος γνωρίζει πληροφορίες γι΄ αύτο το τραγούδι "και έτσι το θέλω να περνά και έτσι θα 'θελα να 'ναι"
έτσι θα 'θελα να περνώ έτσι θα 'θελα να 'ναι να ξημερώνουν οι αυγές και

μεθυσμένος να 'μαι (ή ευτυχισμένος)

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΟ 1940 ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΑ ΤΟΥ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ



https://www.youtube.com/watch?v=GeK_6MCMmdA

Σιχαίνομαι

Σιχαίνομαι τα πρόβατα ,

 σιχαίνομαι τ΄αρνιά

Τα σάλια τους  σαλίγκαρους

 σε τούτο τον  ντουνιά

Τους  οπαδούς , τους αυλικούς

τους σφόγγο -κολαρίους

Το σάπιο το απόστημα

 τους δήθεν τους Αγίους

Σιχαίνομαι τα χρώματα

τους ύμνους , τα πανιά

Εσένα που σε έκαμαν

 πιόνι τους με μια

Τους κλέφτες τους αμαρτωλούς

 του μέσου του  πλαγίου

Που έκαμαν τη χώρα μου  

το στάβλο του Αυγείου

Θουκής  6 Μαρτίου 2014 

Τα σύννεφα

Δκυό σύννεφα συγκρούστηκαν 
τζιαι  κεραυνός εβκήκεν

τζι΄ ευτύς άλλο ΄να  σύννεφο
στην μέση τους εμπήκεν

Σύρε ρε πίσω  που δαμέ 
τζιαι θα σε κάμω μαύρο
δεν είμαι  ΄γιω της ράτσας σου 

είμαι που άλλο ταύρο

Εγίνην  μια νεκατωσιά 
μια μπόρα με χαλάζι

τζιαι όσοι  ήτουν στον γυρόν 
εκάμνασιν το χάζι

Τζι΄ ένας αέρας φύσησε 
όπως  ετσακωνούνταν

τζιαι ο βορκάς  τα σκόρπισε 
εφόσον αιωρούνταν

Θουκής 23/2/14

Βάρα τον

Βάρα τον βάρος βάρα  τον , τον γάρον τον Κυπραίον
Τζι΄αν δεν σηκώσει κρεμασ΄τον
Ανάποδα τζιαι έκαστον

Πιασ΄του σφικτά τον πέον

Τον άππαρο τον ζέγνουσιν , μπροστά που το αμάξι

Σαν παντρευτείς Θανάση μου, τζιαι κάμεις κοπελούθκια

Τες  συμβουλές σου  κάμε  τες , για λόου τους τραούθκια

 Μ΄  άν  τύχει τζιαι να  κάμεις γυιό , με όνομα Βασίλης

Τούντα μοντέρνα που λαλείς , να του τα παραντζιείλεις

Τζι΄άν κάμεις κόρην  ύστερεις , τζιαι βκάλεις την Νεφέλη

Άφησ΄την  ναν΄ ξαπόλυτη , να κάμνει ότι θέλει

Όμως εγιώνι έσσω μου ,θέλω να έσσιει  τάξη

Με  ηθική τζιαι   σεβασμό  ,στα λόγια τζιαι στην πράξη 

Να φας να πιείς εν φυσικό  , ΄κομα  τζιαι ν΄ αγαπήσεις

Μ΄αν τρώεις με τα σιέρκα σου , τα μούτρα σου θα γρύσεις

Το κάθε τι στην ώρα του ,με ήλιο θα χαράξει 

Τον άππαρο  τον ζέγνουσιν ,μπροστά που το  αμάξι

Θουκής 14 Ιανουαρίου 2014