Η περασμένη η ζωή, του χωρκανού τζιαι γείτου
Το «νυν, τ΄«αλέτρι», στ΄όρκωμα, στο θέρος το «δρεπάνι»
Τζιαι με «καρρέτα», θεμωνιάν, γαούρι στην «βουκάνη»
Να ξεχωρίσει τ΄ άσσιερο, μακρά που το σιτάρι
Με το «θερνάτζιη» τζιαι «χτενιά» τζι' ύστερα στο «βουνάρι»
Μετά στον αλευρόμυλο, για να γενεί
τ΄αλεύρι
Τζιαι η τζυρά στην πόρτα της, χαρούμενη να σ΄εύρει
Να πιάσει «βούρνα» «ταμπουτσιά,
το «κόσσινον», τζιαι την «τατσιά»
το «αρκόν» τζιαι το «πατούριν»
Τζιαι να ζημώσει τα ψουμιά
Στες «λούρες» όπως τα πλουμιά
Τζιαι στην «νησκιάν» πουρκούρι
Στο «τσέστο», βάλλει τραχανά, στον ήλιο να ξεράνει
Γεμώνει τζιαι την «ταπατζιά», που κάττα δεν την φτάνει
Τα ΄ρκά της ούλλα έσσιει τα, το «κτί» τζιαι το «κτοσιέριν»
το «σιερομύλι», το «χαρτζίν», την «κούζα» με το σσιέριν
Τζιαι «λαμιτζιάνες» δόξασει, το λάδι της να βάλλει
Μες το χωρκό νοικοτζυράν, εν θα βρεις άξι(α) άλλη
Στην τσάμπρα μέσα ο «αρκαλιός», «ανέμη» τζιαι «(Δ)ουλάππιν»
Άσπρή κλωστήν παμπάτζιερήν, τυλίει πάς στ΄ «αδράχτι»
Κρεμμάμενα στο μαειρκό, η «βούρκα, το «καντάρι»
τα «ζύδκια» για το ζύασμα, η ρκά να κουμαντάρει (κυρά)
Το «γαλευτήριν» του βοσκού, «τσαγκάρκα» «καμπανέλια»
Τζιαι μια «πιλάντζα» των «οκκών», τζιαι πόλικα «λαβέζια»
Μήτσιοι τζιαι μεάλοι σεβασμό, εις την παράδοση μας
Στες ρίζες τζιαι στους πρόγονους, που δώσαν την ζωή μας
Γιώργος Καραγιώργης 17 Μαρτίου 2021
η ρκά (ηλικιωμένη γυναίκα)
τα ρκά (τα χρειαζόμενα εργαλεία)
