Χωρίς φαγητά μερίδες

Τρία πουλάκια κάθονταν μια νύκτα στην βεράντα
 Κουτσοπολεύαν κι΄ έπινα πορτοκαλάδα φάντα
 Την πείνα τους την δάμαζαν μασώντας πασατέμπο
 Σιταροπούλλα κουαμέ με μουσική της Βέμπο
Το΄να πουλλί ελάλησε φωνήν σαν καναρίνι
Κι΄ είπε για λίγα χοτ γουϊνς και την ψυχή του δίνει
Όλα με μιάς συμφώνησαν , τους τρέξανε τα σάλια
Μα σκέφτηκαν το πρόβλημα πως ήταν τα ριάλια
Μην πάει ο νους σας σε φτωχούς που δεν έχουνε γρόσι
Αυτά θέλουν το κάθε τις να το΄χουνε πληρώσει
Είναι περήφανα πουλιά όχι όπως τους σκύλους
Μα ο αετός στο μαγαζί , τους λογαριάζει φίλους
Και πλάθανε σενάρια και σκάζανε στα γέλια
 Πώς να τον ξεγελάσουνε πληρώνοντας τον τέλεια
Κι΄ η νύκτα βρήκε το πρωί χωρίς φαγητά μερίδες
Κι ένα πουλί τα έγραψε μες τις εφημερίδες

Στην κολασμένη Νάπα

Που να ΄χω βάλει το κλειδί

ρε φίλοι δεν το βρίσκω

κι είν΄ έξι τα χαράματά

για ύπνο πεθανίσκω

Τα πόδια μου λυγίζουνε

και το κορμί μου πτώμα

πονάει το κεφάλι μου

και το στομάχι λιώμα

Που να ΄χω βάλει το κλειδί ,

κάπου θα μου ΄χει πέσει

Κι΄ αν ξυπνήσει ο γέρος μου

π΄άργήσα θα με χέσει

Με βρήκαν πάνω στο σκαλί ,

στο ύπνο μου επάνω

στο χέρι είχα το κλειδί

΄μα θα ΄πια παραπάνω

Τον λόγο μου δεν κράτησα

αφού σας το ξανά ΄πα
τι το ΄θελα να ξενυκτώ
στην κολασμένη Νάπα