Ε! ρε παιχνίδια βρέ ζωή , που παίζεις με ανθρώπους,
την μοίρα τους χειρίζεσαι , με χίλιους κι΄ ένα τρόπους
Σε ζήσαμε σε μάθαμε , πως λειτουργείς δεν ξέρω,πολλά κακά μας πρόσφερες ,γι΄ αυτό θα σ΄αναφέρω
Στον έρωτα τον φλογερόν, και τον κεραυνοβόλο,
άπονα ρίχνεις μια ριπή , με ένα πολυβόλο
Κακούργα κι΄ απρόβλεπτη ,σκάρτη σκληρή κι αν είσαι,
άσε το πλάσμα ήσυχο , πες του γαλήνια ζήσε
Μην του ποτίζεις την χολή , την ώρα που γεννιέται,
Μην του ποτίζεις την χολή , την ώρα που γεννιέται,
μια ν΄ αγαπά μια να μισεί , γονείς ν΄ απαρνιέται
Την ζήλεια κλείστη φυλακή , κάψε την απιστία,
του έρωτα ο ψευτουργός , του μίσους είσαι μάναΘουκής 3 Αυγούστου 2011
οπως παντα σου ,οτι γραφεις ειναι πολυ σωστο και ομορφα τα γραφωμενα σου!καλη προοδο και καλη συνεχεια!
ReplyDelete