Άμαν θωρείς τα μούτρα σου , καρτζίν σου στον καθρέφτη
Να νοιώθεις έσσιεις μέσα σου , τον πιό μεγάλο ψεύτη
Τζι΄ αν τον έσσιει στο κρυφό ,τζιαι ψέμα τον νεώνεις
Ο κόσμος το΄σσιει τούπμανο ,τζιαι σου ΄κομα τον χώνεις
Ο κόσμος το΄σσιει τούπμανο ,τζιαι σου ΄κομα τον χώνεις
Είσ΄ αλουπός που κρύφκεται, τζι΄ εν πόξω το νουρί του
Μπορεί τζιαι στρουθοκάμηλος , που κρύφκει το κκελλί του
Μπορεί τζιαι στρουθοκάμηλος , που κρύφκει το κκελλί του
Με φόο τζι΄ ανασφάλειες , πώς να επιβιώσεις
Πάντα μετράς αργύρια , φιλάς όποιον προδώσεις
Θουκής 30 Δεκεμβρίου 2011
Ο γενναίος πεθαίνει μια φορά. Ο δειλός πεθαίνει κάθε μέρα.
ReplyDeleteCash can't buy you guts (or brains).
ReplyDelete