Ψεύτης είμαι παμπόνηρος, κλέφτης σκέτος γκιαούρης
Του γνώριμου του
άγνωστου του γείτου μου χρωστώ του
Παιζώ με την συμπόνια του, του κόσμου τζιαι λαλώ του
Παιζώ με την συμπόνια του, του κόσμου τζιαι λαλώ του
-Την κάρτα μου την
έβαλα, στην μηχανή αφέντη
Τζι΄ έμεινα απένταρος ,γιατί ερούφησεν τη
Δώς΄μου φαί για
να χαρείς , τζιαι γιώ σσυλλοπεινάω
Τζιαι αύριο πωρνό
πωρνό , πληρώνω ΄τι χρωστάω
Τζιαι όσα θέλω μετρητά , χρειάζονται τζιαι τζείνα
Λαλώ κάποιους αχάπαρους
, εμείνα που πεζίνα
Τζιαι δανικά τζι΄
αγύριστα, ζητώ μα δεν το λέω
Τζι΄άμαν σκεφτώ
πως καρτερούν, γελώ αντί να κλαίω
Είμαι μια ράτσα
άπαιχτη ,πον έσσιει να μου μοιάσει
Τζι΄οι άλλοι που αντρέπουνται, δεν έχουσιν να φάσει
Στο σιόνι χρέη γράφω τα
,τζι΄εγγύηση ο λός μου
Τσίπαν πάνω μο΄ εν
έχω, τζι΄ο κόσμος εν δικός μου
Θουκής 6 Απριλίου
2014
No comments:
Post a Comment