Στην γειτονιά μας την παλιά

Στην γειτονιά μας την παλιά, την μνήμη κούρσα παίρνω

Με τους  μιτσιούς να ΄ναι  σωρό

Χάνω την  μέτρα  τζι΄ απορώ

Τον νου μου λαγκουέρνω

Τα σπίδκια πληθαρόκτιστα, με την αυλή καμπόσην

 Τσάμπραν , ανόι , μαϊρκόν

Απόπατον τζιαι πλησταρκόν

Λούσα κουτσίν σε  δόσην

 Με δίχα τηλεόραση,  λάμπα στο φως η λύση

 Κάζιν δεν είσηεν ,  μα  νερό ?

Τρεχάτο ήτουν   δροσερό

Στου Πίππαρα την  βρύση

Τα δειλινά  εις το στενό,  να κάθονται  τζιυράες

Παρέα να χουν το σμυλίν

Κόσσινο  ,  ΄δράκτι  τζιαι σσυλλίν

Δροσιάν  μες τες πυράες

 

Η πούλια τζι΄ο  αυκερινόν ,  τζιαι τόσα  παραμύθκια

Που ΄ δκειά μας  η  Ανδριανού  
Τα έβκαλε που μες το νού
Τζιαι χάσκαμε  στ΄ αλήθκεια

 Ούλλοι μιτσοί εις τον χωστόν , οσπού να σκοτεινιάσει  

Σκατούλλικα τζιαι ππιριλιά

Όσπου να βκεί  μια τσιριλιά

Της μάνας για να φάσει

Του χρόνου τούτον  τον τροχόν  , στρέψε Θεέ  μου πίσω

Δίχα  το άγχος της ζωής

Μόνο  μ΄ αγάπη  επι  γής  

 Παιδί να ξαναζήσω

Τζιαι ας  αποδημήσω

κούρσα = ταξίδι

λαγκουέρνω = βασανίζω

Τσάμπραν = σαλόνι

 ανόι = το πάνω δωμάτιο

 μαϊρκόν  = κουζίνα

Απόπατον  = αποχωρητήριο

 Πλησταρκόν = δωμάτιο πλυσίματος

Λούσα = στολίδια

 Κουτσίν = καθόλου

Κόσσινο  =  στρογγυλό σκεύος με ξύλινο συνήθως πλαίσιο και επίπεδο μεταλλικό διάτρητο πυθμένα, το οποίο συγκρατεί υλικά σε μορφή κόκκων

 ΄δράκτι  = αδράχτι   ξύλινο εργαλείο που μετάτρεπαν το μαλλί σε κλωστή

Η πούλια = σμήνος αστέρων

Ο  αυγερινός = Είναι το τελευταίο άστρο  που βλέπεις την αυγή και το πρώτο όταν έρχεται η νύχτα

 Η Πούλια και ο Αυγερινός» Λαϊκό παραμύθι

http://www.poiein.gr/archives/20449

 Θουκής 20/4/15