Άτιμε Κορονοϊέ
Κοβίτ δεκαεννέα
Της νυχτερίδας μονογιέ
Έχω για σένα νέα
Αν θα σε κόψω μανιχό
Κάπου πάνω στο κρώμα
Δε θα σου
το αρνηχώ
Εν να σε κάμω λιώμα
Κατάστρεψες μας την ζωή
Μας ΄βάωσες στα σπίδκια
Έκοψες τόσους την πνοή
Τους νέκρωσες τα στήθκια
Μάσκα στα
μούτρα μου φορώ
Τζι΄ έχω
πλυμμένα σσιέρκα
Τζιαι να
σπαράζεις σε θωρώ
Με ππάλες τζιαι μασιαίρκα
Τζι΄αν την κορόνα σου φορείς
Βασίλειο δεν έσσιεις
Στην γη να μείνεις δεν μπορείς
Εχθρός είσαι παμπέσιης
Τον τρόμο έσπειρες παντού
Λέσιην, καταραμένε
Κίνα, Ευρώπη τζιαι αλλού
Εκτύπησες βλαμμένε
Άτε να εξαφανιστείς
Στ΄ ανάθεμα να πάεις
Πο τούντο κόσμο να σβηστείς
Κανεί ζωές να φάεις
Θουκής 6 Απριλίου 2020
No comments:
Post a Comment