Αχ λευκή μου περδικούλα

Αχ λευκή μου περδικούλα

 

Ήταν κάποτε μια άσπρη

πέρδικα στην εξοχή

Που όσοι την είδαν είπαν

ήτανε υπεροχή

 

Άσπρη πέρδικα στον κάμπο

που ΄σαι πάντα μοναχή

Γιατί όλες σ΄ αποφεύγουν

και τις πιάνει ταραχή

 

Αχ λευκή μου περδικούλα

πώς γεννήθηκες αλλιώς

και γελάει όταν σε βλέπει

κι΄ο μαύρος ο  κολιός

 

Σε θαυμάσανε ο  κούκος

η κορώνα κι ΄ο λαγός

Και σε ζήλευαν οι άλλες

πέρδικες κι΄ ο πελαργός

 

Μα μια μέρα του Μαρτίου

σαν στο μύθο του Αισωπού

Σε τσακώνει και σε τρώει

η πονήρο η αλεπού

 

Αχ λευκή μου περδικούλα

πώς γεννήθηκες αλλιώς

Ήσουν  μύγα μες το γάλα

και όχι ένας χαμολιός

 

Θουκής 9/3/21