Ένα εγιώ εν να σου πω , τζιαι λάβε το υπόψη
Βάλε να ΄κούει το ' να σου ,τζιαι τ΄άλλο να τα δκιώξει
Άμαν ο νούς εν λειψημιός , τα λόγια εν φαρμάτζι
Κατζιάρα είναι η καρκιά, τζι΄η γλώσσα ένα κουρπάτζι
Που μαστιγώνει τες ψυσιές , να βρίξουν να πονήσουν
Τζιαι να γεμώνουσιν πληγές , που δύσκολα θα σβήσουν
Γι΄ αυτόν αν ψάχνεις λογική , τον εαυτό ζορίζεις
Που πλάσματα φακκόλοα , πρέπει να πογυρίζειςΜεν απαντάς τα ίδια, στους ζωντανούς καρκίνους
Συγχώρα τους τζι΄αγνάα τους ,να μεν γίνεις σαν τζείνους
Θουκής 5/3/2011
πολυ με ενδειαφερει και μου αρεσει ,ο τροπος που γραφεις τα ποιηματα σου Γιωργο!καλη συνεχεια!
ReplyDelete