Η ζιβανία

Ένα καζάνι ζίβανα , με κούττουκους τ’ανάψαν,
ατμός εγίνετουν υγρό,
άχρωμον όπως το νερό,
με σπίρτο τζιαι με κάψαν.

Πέντε τραπέζια στην σειρά, μπροστά που το καζάνι,
ο Σταύρος φίλους σύναξε,
πο’ ούλλα τους ετοίμασε,
Τζιαι σούβλα μάνι μάνι.

Καπήρες πας τα κάρβουνα , μ’ελιάς το φρέσκο λάι ,
ντομάτες που τον Θεωρή,
με έτσι γεύση εν μπορεί,
το πλάσμα να μεν φάει.

Είχαν πο’ούλλα τα ποτά , μα πίννασιν ουίσκι,
η ζιβανία εν κλειστή,
σε μια μπουκάλα γυαλιστή,
τζ’ανέτζιστη μεινήσκει


Θουκής 24/11/09