Ντροπή

Μεγάλη είναι ντροπή και θλίψη,
για την κατάντια που’ χει προκύψει.
Είχαμε μια σχέση τσιμεντένια ,
κ’ ήτανε η ζωή χωρίς έννοια.
Τώρα όλα θρύψαλα και σκόνη,
κι’εγωισμός λογική σκοτώνει.
Οι Χρυσόστομοι καραδοκούσαν,
στο αποτέλεσμα προσδοκούσαν.
Λόγια για μένα είπες μου είπαν,
και βγάλαμε στο νερό μια τρύπαν.
Κατάρα οι δυο σ’ ένα τραπέζι,
κ’ο κόσμος πίσω μας περιπαίζει.
Αλλού κοιτάζω να μην σε βλέπω,
νεύρα και τύψεις μαζί τα πλέκω.
Σκληρή αλήθεια χωρίς αξία,
το συμφέρον και φιλοδοξία.
Αν κάτσουμε κάτω να τα πούμε,
άκρη σίγουρα εμείς θα βρούμε.
Κρίμα για μικροπαρεξηγήσεις,
με μούτρα μια ζωή αν θα ζήσεις.

Θουκής 05/12/09