Ξεσκέπασα και είδα

 

Ξεσκέπασα και είδα

Είδα σπασμένα κόκκαλα, σάρκες, λιωμένα ρούχα∙

σκοτείνιασα κι χάθηκε κάθε ελπίδα πού ’χα.

Είδα εσένα να κοιτάς,

με γένια των αγρίων∙

είδα εμέ σε δάκρυα,

στη μέση των δημίων.

Πώς να σηκώσει μια καρδιά,

κι ο νους πόσα ν’ αντέξει;

Ψυχές που δεν σου έφταιξαν,

δεν πρόφεραν μια λέξη.

Τα μάτια έκλεισα με μιας,

δεν είδες, ούτε είδα∙

ψέματα είπες κι έζησες

με ψέμα την παρτίδα.

Θουκής 23/08/2025