ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

WELCOME AND EΝJOY

29 June 2011

Στάση του παραδείσου

Στην στάση κάθε δειλινό, σε χρώματα της δύσης
Το ζεύγος το αγαπητό , εκεί θα συναντήσεις
Χωρίς λεφτά κι΄αποσκευές , γιατί και απορίες
Μόνο πακέτα στο μυαλό,  αιώνα ιστορίες
Να ψιλοκουβεντιάζουνε , να ψευδοσυζητάνε  
Για νέα και πολύ παλιά   , τις σκέψεις  να γυρνάνε
Τα άστρα ενώ ανάβουνε , ρωτάνε το  φεγγάρι 
Ποιό δρόμο  ποιό προορισμό ,  ποιό τρένο θα τους πάρει
Δεν έχουν  εισιτήριο ,  στην τσέπη πληρωμένο
Ούτε αν επιβιβαστούν  , το έχουν δεδομένο
Μα δεν υπάρχουν άμαξες , ούτε ράγες για τρένα
Κι όμως είναι πανέτοιμοι  , ταξίδι για τα ξένα
Το μόνο που ναι σίγουρο, κι΄ η λογική γουστάρει
Ολόισια  παράδεισο , η αγάπη  θα τους πάρει
Κι αν εσύ δεν συμφωνάς , την ψήφο σου  αρνήσου
 Γιατί  τρελός την έβγαλε , στάση του παραδείσου
Θουκής Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2011

25 June 2011

Ο Πύργος της σιωπής


Ζητώ που σας την άδεια ,στης σκέψης το τεμόνιν
Να πάμε κούρσα στα παλιά
Που ΄ταν στα σιέρκα η δουλειά
Τ΄ αλέτρι  πασ΄ τ΄αμόνιν

Τότες που΄χαν  για όργωμα , τα  βούδκια στο ζευκάριν
Δρεπάνια , άλετρα τζιαι ΄νιά
Βουκάνην πας την θεμωνιά
Να φκάλουν το σιτάριν
Τζι΄ ήταν τα  χρόνια δύσκολα , επί  Αγγλοκρατίας
ο κόσμος  ήτουν  πιό  φτωχός
Ούλλης της Κύπρου  δυστυχώς
Τζιαι της  Αναφωτίας
Εζιούσεν  τότες  ξέραμεν ,  ο Πίτζιης  με το νάμιν
Προύχοντας τούτου του χωρκού
Που το φαί του μισταρκού
Εν το ΄καμνε χαράμιν
Τούτο το σπίτι άνηκεν , στον  Αντωνήν  τον  Πίτζιην
Που το΄ κτισε με μαστορκά
Να ξεχωρίζει στα χωρκά
Να μεν λείπει χαλίτζιν
Δαμέσα  επαντρεύτηκε , την  Χαιλή  Μαρίαν
Τζιαι κάμασιν οκτώ παιδκιά
Καταγραμμένα στα χαρκιά
Για κάθε απορίαν
Ούλλα  τζυλούσαν όμορφα ,  χαρές σαν να ΄τουν   βρύση
το φώς  στες  κάμαρες δεκτόν
Τζιαι το ξεπόρτιν  ανοικτόν
Με δίχα  ρομανήσι
Τίποτε δεν τους έλειπε,  που τα νοικοτζυρκά τους
Πιθάρκα, κούζες, ταπατζιάν
Κόσσινα , βούρνα με  τατσιάν
Είχαν στα μαειρκά τους
Μα χάρος τους  εζήλεψεν , τζιαι για να κάμει χάζιν
 Όπως  τα άκουσα τζι ΄εγιώ
πήρε τρεις  κόρες τζι ΄ένα γυιό
Τζι΄ έσπειρε το μαράζιν
Που τότες στα παράθυρα,  τους σύρτες πάνω βάλαν
Σφαλίσαν τα  μπορεί να πείς
Γι΄αυτόν  τζιαι  Πύργον σιωπής
οι νέοι το εβκάλαν
Εγίνην  φοητσιάρικο , το κτίσμα  που πλιθθάριν
μητσιοί που ρέσσαν  που δαμέ
εν επατούσασιν χαμέ
νύκταν  χωρίς φεγγάριν
Τα χρόνια όπως  τζύλισαν ,σαν να ΄τουν πεπρωμένο
τ΄ αρκοντικό  δίχα ζωή
μόνο φθορά το ευνοεί
κλειστό τζ΄ ερειπωμένον
Σήμερα  ούλλα λάμπουσιν , διχ΄αζαγιές τζιαι σκόνες
βαφτίστην σε κοινοτικό
Τζι΄ απού καρκιάς ευτζιήν του δκιώ
Να στέκει στους αιώνες

αλέτρι = βασικό εργαλείο του γεωργού για το όργωμα του χωραφιού
αμόνιν= εργαλείο πάνω στο οποίο οι σιδεράδες σφυρηλατούν το σίδερο
ζευκάριν = δυο βούθκια που τραβούν το αλέτρι
υνί ΄νια = είναι ένα κομμάτι σίδερο με μυτερή προεξοχή που ήταν σφηνωμένο πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο, που βρισκόταν στη βάση του αλέτριου
Βουκάνην = μια πλάκα ξύλινη με διαμαντόπετρες απο κάτω που χρησιμοποιούσαν για το αλώνισμα του σιταριού
θεμωνιά = στίβες με δεμάτια σιτηρών
ρομανήσι = συρτός μεταλλικός μοχλός για ασφάλιση της κλειστής πόρτας
Πιθάρκα = πύλινα μεγάλα δοχεία αποθήκευσης νερού λαδιού σιτηρών κλπ
κούζες = πύλινα δοχεία αποθήκευσης νερού
ταπατζιάν = ψάθινη κρεμμαστή κατασκευή για τοποθέτηση ψωμιών
Κόσσινα = ξύλινο δοχείο που χρησιμοποιούσαν για το πέρασμα του αλευριού
βούρνα = ξύλινο δοχείο που χρησιμοποιούσαν για ζήμωμα
τατσιάν = ξύλινο δοχείο που χρησιμοποιούσαν για ζήμωμα
πλιθθάριν = πλόκς για κτίσμα κατασκευασμένα με πυλό και άχυρα



Γεώργος Καραγιώργης  24 Ιουνίου 2011

16 June 2011

Ο παλιατζιής

Ποίματα που ξεχαστήκαν
Τσιαττιστά ένα σωρό
Που  στις  μνήμες δεν χαθήκαν
Ψάχνω τώρα να τα βρώ

 Και  παλιές  φωτογραφίες
Να ξανάρθουνε  στο φώς
Ξεχασμένες Ιστορίες
Με διδάγματα σαφώς
 Εν αρρώστια που μου δέρνει
Το δικό μου το μυαλό
Που πολύ με  συνεπαίρνει
μα δεν θέλω γιατρικό
 Ο παππούς μας  με την θκειά μας
Με την βράκαν   ο Χατζιής
Τούτην εν κληρονομιά μας
Τζι΄ εγιώ  είμαι παλιατζιής

 Θουκής 16 Ιουνίου 2011

3 June 2011

Πες τα Κουλία

Πες τα Κουλία  πές τα

Χάλασε τους την μαλέστρα*

Ομήρου κι΄ ότι  νάναι

Αφού ΄θελαν  να σε φάνε

Πες τα στην Κυριακίδου , που σε φώναξε  προδότη

Και στον Βότση , και στου ΔΗΚΟ   τον  εκπρόσωπο τον Φώτη

Την σημαία μην τους  δώσεις

Τον ιστό να τους τον χώσεις

Που  σε είπαν αποστάτη

Ιούδα, κλέφτη, την υστάτη



Θουκής 3 Ιουνίου 2011

*Μαλέστρα = χώρος που συνήθως τζυλιούνται τα γαϊδούρια η χώρος ερωτικών συναντήσεων


2 June 2011

Στας Παράσκος


Όπου στον γκούκολ έψαχνα , κάτι για το χωρκό μου,
πάντα το ίδιο όνομα , επλάσκετουν ομπρός μου.
Μεσ΄τες εγκυκλοπαίδειες , σε βίντεο σε άρθρα,
στην γκάμα των καλλιτεχνών , βρίσκετουν πας τα βάθρα.
Τριάντα τρία γέννημα , εις την Αναφωτία,
Παρασκευά τζιαι Βασιλούς ,  καρπός με ευλογία.
Μόνο μ ΄έναν  πεντόλιρο ,  τον πέψαν στην Αγγλία,
μ΄όνειρα στες αποσκευές , ταλέντο  εργαλεία.
Έρωτα την ζωγραφική , που τα μιτσιά του χρόνια,
εσπούδασε την εις  το Λίτς , στα κρύα τζιαι στα σιόνια.
Με ρίζες που ανατολή , τζιαι μόρφωση στην δύση,
εδούλεψεν τζι΄ εδίδαξεν , χωρίς να σταματήσει.
Σε συνεχή εξέλιξη , λέκτορας ,  καλλιτέχνης,
ίδρυσε στην πατρίδα του , κολλέγιο της τέχνης.
Τα έργα του διακοσμούν , γκάλερις  τζιαι μουσεία,
με φωτεινά  τα χρώματα , σ΄ αιώνια γοητεία.
Θέματα που παράδοση, σκηνές  ζωής βγαλμένες,
μ΄απλότητα σε έκφραση . ξαναζωντανεμμένες.
Έμπνευση το βυζάντιο, και η μυθολογία,
Ζωγράφο  απ΄ την αγροτιάν , τον είπαν σε βιβλία.
Παντού εκθέσεις έκαμε , με τούντο χάρισμα του,
τιμές τ΄ απονεμήθηκαν ,  πολλές στην  προσφορά του.
Έναν πρωί στην κίνηση ,  τον είχ΄αναγνωρίσει,
αμέσως κοντά του έτρεξα , προτού αναχωρήσει.
Με το σκουφί του γραφικός , με κάπταιν γενειάδα,
με ένα χαμόγελο ζεστό, να λάμπει στην λιακάδα.
Πρώτη φορά του μίλησα , κι΄ ακόμα μέσα χάσκω,
από χαρά που γνώρισα ,τον  Μέγα Στας Παράσκο.
Γεώργιος Καραγιώργης  2 Ιουνίου 2011


Το 1966  ο Στάς Παράσκος είχε εμπλακεί σε μια πολύ γνωστή  δικαστική υπόθεση με τον  ισχυρισμό  ότι κάποιοι πίνακες ζωγραφικής του ήταν «άσεμνοι », κατά παράβαση του νόμου  του 1838. Η υπόθεση στο δικαστήριο, μια σειρά σημαντικών νομικών προκλήσεων για την ελευθερία της τέχνης στη δεκαετία του 1960 και του '70, Παρά την συμπαράσταση όλου  του  κόσμου της τέχνης στην υπεράσπιση του Στάς Παράσκου συμπεριλαμβανομένων των Sir Herbert Read και Norbert Lynton, και τα μηνύματα υποστήριξης από Υπουργού Εσωτερικών της Βρετανίας Roy Jenkins,  ο Στάς Παράσκος έχασε τη δίκη και  του επιβλήθηκε πρόστιμο £ 5. για το αδίκημα που προκάλεσε  με το έργο τέχνης του. Σήμερα, ένα από τα <<παράνομα>> έργα ζωγραφικής του  κρέμεται στον τοίχο της Tate Gallery,  στο Λονδίνο
Ο Στάς Παράσκος έχει εκθέσει ευρέως, σε Κύπρο Μεγάλη Βρετανία,  Ελλάδα, Ηνωμένες Πολιτείες,  Βραζιλία, Ινδία,  Δανία και αλλού
Δίδαξε  στο Leeds College of Art, και αργότερα στο Leicester Polytechnic, πριν γίνει Λέκτορας στο Fine Art στο Canterbury College of Art. Όταν  το Canterbury College of Art έγινε Kent Institute of Art & Design, διορίστηκε λέκτορας στο Fine Art και στη συνέχεια Διευθύνων  ζωγραφικής, προτού επιστρέψει στην Κύπρος για να ιδρύσει   το Cyprus  College of Art.
Το 2008 του απονεμήθηκε το επίτιμο  του διδάκτορα του Πανεπιστημίου του  Μπόλτον για τις υπηρεσίες του στην εκπαίδευση και στην  τέχνη

http://www.plushmagazine.co.uk/reviewsfull.php?id=10159

Επικήδειος για τον Στας Παράσκο  απο  τον κύριο Νίκο Κόσιη πρώην υπουργό δικαιοσύνης

Τούτος ο τόπος πο΄εν έσσιει , άλλο για  να  του μοιάσει
Γεννά αδρώπους βαρετούς
Που ζιούσιν όπως τους ατούς
Που  Πάφο ως Καρπάσι  

Αδρώπους που οι ρίζες τους , φτάνουν στης γης τα βάθη
Τζι΄ ούτε ανέμοι που φυσούν 
Τζιαι   κεραυνοί που πέφτουν
Μπορούν ποττέ τες ρίζες τους,   να τους τες αναγείρουν  
Τζι΄ είτε δαμέσα μείνουσιν
τζι΄ είτε στα ξένα φεύκουν
μ΄ αλλασουν με μωρεύκουντε  
οι ίδιοι εν να μείνουν

 M ΄έτσι αδρώπους έζησε η Κύπρος τόσα χρόνια
τούτοι εν  ο θεμελιός της γης
τούτοι εν η ιστορία
τούτοι εν η παράδοση

τζι ΄ αλίμονο  που χάνονται, τζι΄ αλίμονο που φεύκουν
μηνίσκει ο τόπος γέριμος , την Κύπρο ορφανεύκουν
τούτος εν ο ΣΤΑΣ Ο ΠΑΡΑΣΚΟΣ

Νίκος Κόσιης  8/4/2014

Επικήδειος για τον Στας Παράσκο  απο  τον γιο του Michael Paraskos
Thank you all for coming.  It’s a great difficult time and dramatic. You have been a grade help. I spent a lot of crises and gave a lot of lectures.  Imagine that I don’t want to say but anyway is been back on my brains what to say the last few days and then I go to the story that Stas quietly tell us.  You know very often he told us stories .Some of them they were very true stories pointing stories and often they were funny stories to family members .Well the story he told quite often…  with my sister when back in Leeds and they went for walk to the rugby park in the city and  they were wondering around then look down and there on the floor were a six pence . Then they thought what shall we do with the six pence and decided to buy an ice scream .They enjoy it so much and they thought they would like another ice scream and said let’s see if they find another six pence and they spent the rest of the day in the park to search on the floor for another six pence but there wasn’t another six pence. Well that is been like what happened to me trying to think what to say about Stas. I was thinking and thinking and I just didn’t know what to say. As I drive here today from Paphos and the country side it so beautiful at the moment it came to me what Stas loved about Cyprus was the landscape the country side he loved the flowers he loved the sunshine he didn’t like in the middle of summer with the heat and this is the time of the year he loved most. And you can see why you can look out from the window if driving along you can see is very beautiful side. It’s the time of the year when he was born only two weeks away from his 82th birthday and because of the landscape he feels his paintings and he paints landscapes for his country to feel he’s love .But we shouldn’t  forget also that he was (much part of England as well) also a public figure,  he was also quite a big Cypriot artist very much British artist.  His wife, my mother maried for 60 years and she is from Leeds from England and we …  his children So this what makes him an international artist and also an international family man and I think that what makes him such a remarkable figure. I think all said story about my sister with the six pence we see in a way that Stas is like the six pence we found him or Stas found us 80 years ago when he was born here with us . If you look for him and you try to find him like the six pence you probably wouldn’t found it .It is just a bit of luck to be here to turn out. Me as a family I am very proud of him and I know as an idol Cyprus is proud of him and just as we would never forget him he will be part of our life I know that you Cyprus wouldn’t forget him and will always be part of your lives.
Σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε . Είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή και δραματική . Είστε μεγάλη συμπαράσταση για μας  . Πέρασα πολλές κρίσεις και έδωσα πολλές διαλέξεις . Φανταστείτε ότι δεν θέλω να  το πω, αλλά έτσι κι αλλιώς βασανίζει το  μυαλό μου τι να πω τις τελευταίες ημέρες και στη συνέχεια  πάω στην ιστορία που ο  Στάς ήσυχα μας έλεγε . Γνωρίζετε πολύ συχνά μας έλεγε  ιστορίες . Κάποιες από αυτές ήταν πολύ αληθινές ιστορίες , άλλες παραβολικές  ιστορίες και συχνά αστείες ιστορίες στα μέλη της οικογένειας . Λοιπόν η ιστορία, που έλεγε  αρκετά συχνά ... με την αδελφή μου , όταν πίσω στο Λιντς πήγαν για περίπατο στο πάρκο ράγκμπι στην πόλη και περπατούσαν  γύρω,  στη συνέχεια κοίταξα κάτω και εκεί στο έδαφος  ήταν ένα κέρμα  έξι πένες . Στη συνέχεια σκέφτηκαν τι θα κάνουμε με τις  έξι πένες και αποφάσισα να αγοράσουν  παγωτό  . Το απόλαυσαν τόσο πολύ και σκεφτήκαν  ότι θα ήθελαν ακόμα ένα . Τότε είπαν ας δούμε αν βρούμε  ακόμη ένα κέρμα  έξι πένες .Πέρασαν  το υπόλοιπο της μέρα στο πάρκο ψάχνοντας  στο έδαφος  για ακόμα ένα κέρμα  , αλλά δεν υπήρχε άλλο  . Κάτι  τέτοιο είναι  που συνέβη  και σε μένα προσπαθώντας να βρώ τι να πω για Στάς . Σκεφτόμουν συνεχώς  και απλά δεν ήξερα τι να πω . Όπως οδηγούσα  εδώ σήμερα από την Πάφο τώρα την Άνοιξη  που  έξω είναι   τόσο όμορφα αυτήν την εποχή  μου  ήρθε ό, τι  αυτό  που αγάπησε ο  Στάς στην  Κύπρος ήταν το τοπίο,  αγαπούσε τα λουλούδια αγάπησε τον ήλιο  αλλά δεν του  άρεσε στη μέση του καλοκαιριού με τη ψηλή  θερμόκρασία  και αυτή είναι η εποχή του χρόνου που αγαπούσε περισσότερο . Και μπορείτε να δείτε γιατί αν κοιτάξετε έξω από το παράθυρο , αν οδηγήσετε κατά μήκος της ακτής  μπορείτε να δείτε είναι πολύ όμορφο τοπίο  . Είναι η εποχή του έτους, που ο Στας  γεννήθηκε μόλις δύο εβδομάδες πριν από τα  82  γενέθλιά του και λόγω του τοπίου αισθανόταν τα  έργα του και ζωγράφιζε τοπία για τη χώρα του, να δείχνει  την αγάπη του  . Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε , επίσης, ότι μεγάλο μέρος της ζωής  του  είναι η  Αγγλία ,  και είναι  ένα δημόσιο πρόσωπο , ήταν επίσης αρκετά μεγάλος  Κύπριο καλλιτέχνη ,  επίσης μεγάλος  Βρετανός  καλλιτέχνης  . Με την  σύζυγός του ,την  μητέρα μου  είναι παντρεμένος για 60 χρόνια και είναι από το Leeds της Αγγλίας ως επίσης και  τα παιδιά του ... Έτσι, αυτό  είναι που τον κάνει διεθνή καλλιτέχνη και επίσης ένα διεθνές άνθρωπος της οικογένειας και νομίζω είναι αυτό που τον κάνει   τόσο αξιόλογη προσωπικότητα  . Νομίζω ότι όλα τα λόγια στην  ιστορία με  την αδελφή μου και  το κέρμα  με τις  έξι πένες ,  υπάρχει  μια διασύνδεση με τον  Στάς .  Βρήκαμε τον Στάς  η μας βρήκε πριν από 80 χρόνια όταν γεννήθηκε εδώ μαζί μας . Αν ψάξουμε  για τον ίδιο και προσπαθήσουμε να τον βρούμε , όπως  το κέρμα με τις  έξι πένες  πιθανόν  δεν θα τον βρούμε ξανά . Είναι απλά τύχη να είναι εδώ για να εξελιχθεί μαζί μας . Εγώ ως  οικογένεια είμαι πολύ περήφανος γι 'αυτόν και ξέρω ως ένα είδωλο  και η Κύπρος είναι περήφανη . Γι' αυτόν ακριβώς όπως εμείς ποτέ δεν θα τον ξεχάσουμε  θα είναι μέρος της ζωής μας, ξέρω ότι η Κύπρος δεν θα τον ξεχάσει και θα είναι πάντα μέρος της ζωής σας

Michael Paraskos