ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

WELCOME AND EΝJOY

31 August 2010

Γάμος απόψε γίνεται


Με βάση την παράδοση,που΄ πίστη μας ορίζει
γάμος απόψε γίνετε,που σ΄όλα ξεχωρίζει
Ευτυχισμένοι οι γονιοί,ο Γιάννος κ΄η Τασούλα
π΄οδήγησαν στην εκκλησιά,την μόνη τους κορούλα
Η νύμφη όμορφη σεμνή,μια νέα Αφροδίτη
δίνει λαμπρή δεξίωση,στο πατρικό της σπίτι
Και το φεγγάρι απορεί,καθώς ψηλ΄ ανεβαίνει
λάμπει και τ΄ άστρα τά΄ναψε,να βλέπει τι συμβαίνει
Φωτάκι΄ αναβοσβήνουμε , σαν κολιέ της νύκτας
και τα μπαλόνια κρέμονται,φωτιστικά της πίστας
Φανάρια διασκόρπιστα,λουλούδια σε κολόνες
κορδέλες ανεμίζουνε,παραμυθιού εικόνες
Τραπέζια και καθίσματα,κατάλευκα ντυθήκαν
στους καλεσμένους άρεσαν,και ενθουσιαστήκαν
Σαν μέλισσες μελαχρινές,σερβίρουν τα γκαρσόνια
οι Άγγλοι πίνουν διαρκώς,αδειάσανε κασόνια
Τα νόστιμα τα φαγητά,στα πιάτα τα στοιβάζαν
με φρούτα και πολλά γλυκά,όλοι διασκεδάζαν
Συρτάκι,Καλαματιανό,μετά τα τσιφτετέλια
ξεφάντωσαν αληθινά,μ όλο χαρές και γέλια
Στην Σούστα,Ζεμπέκικα,πέταξαν τις γραβάτες
τα λεωφορεία έφυγαν,χωρίς τους επιβάτες
Πέρασαν τα μεσάνυκτα,κ΄η μουσική ηχούσε
της νιόνυμφης ο αδελφός,ακόμα τραγουδούσε
Βίο να΄χουν ανθόσπαρτον,τρελά αγαπημένοι
η Τίνα με τον Τζέημ της,ναν πάντα ΄φτυχισμένοι


Θουκής 28/08/2010

22 August 2010

Ο καύσωνας


Επήεν στους σαράντα δκυό ,τζι΄ ακόμα ανεβαίνει
Ψήνεις αυκά στον άσφαλτο ,τζι΄αύρα της γής ιβκαίνει
Τζιαι το νερό της θάλασσας ,εχόχλασε επίσης
Τζι΄η μόνη ανακούφιση , αν μέσα κατουρήσεις
στις θάλασσες συνωστισμός , εν μπόρεις να λακτίσεις
Προσέχεις άμα περπατάς , να μεν τσαλαπατήσεις
Οι χηλιτζιοί απλώνουσιν , πάνω στο κρεβατούιν
Στον πισινό εβάλασιν , ένα μαγιό λουρούιν
Για νά βρουν ανακούφιση,να πιάσουν παντού χρώμα
Να λκύσουσιν αρσήνικους , μ΄εναν ωραίο σώμα
Βκήκαν τζιαι τα΄ακατέργαστα , φόραν στην παραλίαν
Τζι΄ οι φάλαινες ντροπιάστηκαν , σ΄ωκεανούς εφύαν
Τζιαι απορείς αν τα κορμιά , πήραν φωδκιά τζι΄ανάψαν
για η φαούρα εν αλλού , τζι΄ έχουσιν άλλη κάψαν
Που τον πολλίν το λάλλαρο , χαμνήσαν τα μυαλά μας
Έτσι πυράν εν έκαμε,εις τα ιστορικά μας
Τρέσσιει που πάνω μας νερό,βκαίνει μια κούζα δρώμαν
Κρατούμε μια απόστασιν , που την πολλή την βρώμαν
Η όρεξη εχάθηκεν , καθόλου εν πεινούμε
νερό παττιχάν παγωτό,συνέχεια ζητούμε
Φύσ ΄αερούιν δροσερό ,νάνκον να μας δροσίσεις
Τον ζίζιρο , τον καύσωνα , να τους ασσιχτηρίσεις

Θουκής 22/08/2010

13 August 2010

Ο νεόπλουτος


Φέντι γιαλλί στην τζιεφαλήν , τζιαι το΄ να σσιέρι έξω
Στ΄ αμάξι του το ακριβό, που το φέρεν που έξω
Πουκάμισο ναν΄ ανοικτό , να φαίνεται η μάρκα
Τζιαν το θωρούν οι γύρο του , σπάζουν μαζί του πλάκα
Μες του σπιτιού του αρχηγός , τωρά εν η γεναίκα
Αν του ξοδκιάζει εκατόν , λαλεί του ήτουν δέκα
Άλλαξεν της τζιαι τ΄ όνομα , για νάκκουριν αγάπη
Έκοψε της το πιο μιτσί , τζιαι την φωνάζει Άπη
Άμαν εν να του θυμωχεί , βλέπει τα άσπρα σκούρα
Πιάνει τον φόος που μέσα του , στο μέτωπο φαούρα
Άουστο πά διακοπές , ας εν τζιαι τρείς ημέρες
Τζι΄ ενημερώνει συνεχώς , κουμπάρους τζιαι κουμέρες
Φωτογραφίες χαλαρά , μες το τζιακούζι βκάλλει
Τζιαι βάλλει τες στο ίττερνετ , να τες θωρούσιν τζιάλλοι
Εγίνηκεν κρεατοφάς , καθόλου εν νηστεύκει
Λαλεί στα ΄στιατόρια, πως προτιμά το στέκκι
Πηαίννει εις την εκκλησιά , κάχε Λαμπρή τζιαι Πάσκαν
Βάλλει γραβάτα , φορεσιάν, τζιαι λύφκεται  την μάσκαν
Τζι΄ ανάθεμα τον που χρωστεί, της τράπεζας την δόση
Έμαθε τώρα εύκολα , με κάρτες θα πληορώσει
Τα έξοα του εν πολλά , τζιαι άλλους αντιγράφει
επίδειξη τον οδηγά, να μεν φήκει χωράφι
Τούτος εν ο νεόπλουτος, ο (νέο) ττόπουζοκυπρέος
Απ΄ώθηκε πάρα πολλά , νομίζει εν σπουδαίος
Στους τρόπους στον πολιτισμό , εν πάντα τελευταίος

Θουκής 14 Αυγούστου 2010

9 August 2010

Με σύριγγα στο χέρι

Μου είχαν κόψει τα φτερά
Κι η μοναξιά πληγώνει
την ευτυχία την χαρά
Την έψαξα στην σκόνη

Μου καταστρέφει την ζωή
Κι΄ακόμη συνεχίζει
Ως την στερνή μου την πνοή
Σκληρά με βασανίζει

Από ΄να θάνατο λευκό
Θα πούνε στις ειδήσεις
Ο νέος είκοσι οχτώ
Έχασε τις αισθήσεις

Τον βρήκανε στον καναπέ
Με σύριγγα στο χέρι
Άθικτο ήταν το φραπέ
πέταξε σ΄άλλα μέρη

Κρίμα ήταν καλό παιδί
Αμέσως θα σου πούνε
Πήρε λάθος διαδρομή
Θα με κατηγορούνε

Θα΄ θελα να μουν δυνατός
Να μην είχα αρχίσει
Στο σύστημα αποδεκτός
Να είχα πειθαρχήσει

Ευθύνη φέρουν οι γονείς
Κ΄ όλοι η κοινωνία
Με ρίξαν στους ναρκομανείς
Και στην παρανομία

Θουκής 10 Αυγούστου 2010
Μετά από την είδηση ότι ακόμα ένας νέος βρέθηκε νεκρός με την σήραγγα στο χέρι

8 August 2010

Κύπριος εν η ράτσα μου


‘Εκοπσα χιλιόμετρα,να πάω στους Καπέδες
Που έχουν το φαί μπουφέ,τζιερνούν σου τζιαι καφέδες
Γιατ΄ ένα πιάτο εν κανεί,εμέν άμαν πεινάσω
Σηκώνουμαι δκυό τρεις φορές,να βάλω να χορτάσω
Έχω τζιαι τες αρφαές μου , που εν τζιαι κόφκουν πίσω
Η όρεξη τους εν καλη,σ΄ούλλους να τες χουμίσω
Κύπριος εν η ράτσα μου,γουρούνι μούζι να΄σσιει
Τον Άουστο διακοπές , τζι΄νους μας στο στομάσσι
Να φάμε τζιαι να σπάσουμε,ξένοι ναν τα γκαρσόνια
Τζι΄ύστερα τον λοαρκασμό,να συζητούμε  χρόνια

Θουκή 08/08/2010

4 August 2010

Το δανεικό

Ήμουν μιτσής τζιαι πήαιννα , ανώττερο σκολείο
Τζιαι επέστρεφκα τ΄ απόγευμα. με το λεωφορείο
Κάμποσες ώρες νηστικός, χωρίς να΄ χω ευθύνη
Γιατί η τασσινόπιττα, ήτουν μισό σελίνι
Οι πρώτες λέξεις που΄ βκαλλα , από το σκαλοπάτι
--Μάνα μου σσυλλοπείνασα, κάμε να φάω κάτι
--Μα εν έχω τον γιόκκα μου ,τίποτε να σου ψήσω
Πελλέτα τζείντη όρνιχα, για να σου τηανίσω
τζι΄ολόϊσσια στην γύστη της , τζιαι σήκωνα την πάνω
Μες΄ τ΄ άσσιερα πασπάτευκα , αυκό σαν τον ζηδκιάνο
Τζιαι σκέφτουμουν τζιαι της μαμμούς, να πιάσω ΄γιώ τον ρόλο
Γιατί το άσπρο κρέμετουν , στης όρνιχας τον κόλο
--Εν αντέχω άλλο μανά , να βκεί θα πάει ώρα
Τζιαι το αρφάλι μου΄ πεσε , θέλω να φάω τώρα
--Πάαιννε στην γειτόνισσα , τζιαι πέτης να σου δώσει
Τζι΄ αύριο φρέσκα δκιώ της τα , να μέν μου μαραζώσει
--Εν να μου βάλει τες φωνές, τα δανεικά πολλίναν
Χρωστούμε τις με τα παλιά, περίτου που ντουζίνα
Άτε τζιαι πές πως μού δωκε, την πείνα να τσιλήσω
Εν έχουμε νάκκο ψουμί , τον κρόκο να βουττήσω
--Ρώτα την θκειάν Αντριανού , αν έσσιει παραπάνω
Να μας το δώκει δανικό , τζιαι δκιώ της πόν να κάμω
Εμένα εν μιαλλύτερα , τζιαι ξέρει το τζιαι τζείνι
Μα πάντα δκιά μας τα μιτσιά, τα μάλια να πολλίνει
Το δανεικό τωρασινοί, εν το΄χουν ξανακούσει
Βρήκαν τα ούλλα πόλικα, τζιαι εν το εκτιμούσει
Ήταν τα χρόνια δύσκολα, με δανικά τζιαι λία
Μα ΄τουν ποιο άνετη ζωή, γεμάτη ευτυχία



Θουκής 4 Αυγούστου 2010

1 August 2010

Τα μυαλά αέρα πήραν

Φτερά στην ράχη φύτεψες
Καλάμι καβαλίκεψες
Φλόγα από αναπτήραν
Τα μυαλά αέρα πήραν

Στα σύννεφα που βρίσκεσαι
πρόσεχε μην ξανοίγεσαι
Γιατί πιθανό να πέσεις
και θα κλάψεις θα πονέσεις

Θα πάθεις σαν τον μύρμηγκα
Μπορεί και σαν τον τζίτζικα
θα γίνεις σ΄ολους ρεζίλι
και θα γελούνε οι φίλοι

Αυξήθη χωρίς ρύθμιση
εναερίος κίνηση
αν είσαι προσγειωμένος
θα νοιώθεις ασφαλισμένος

Με σταθερά τα βήματα
δεν θα ΄χεις ατυχήματα
αν το χέρι σου απλώνεις
μέχρι εκεί που θα σώνεις

Θουκής 2 Αυγούστου 2010