ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

WELCOME AND EΝJOY

20 December 2009

Τα δόντια

Είν’ άσπρα κι’ όλα σε σειρά
Μια πάνω και μια κάτω
Κρατούν την γλώσσα σταθερά
Το στόμα μας γεμάτο

Τι όμορφα γυαλιστερά
χαρά του που τα έχει
στο γέλιο η αναφορά
ο κόσμος τα προσέχει

Είναι σκληρά και κοφτερά
το φαγητό μασάνε
στο θυμό τρίζουν φανερά
δαγκώνουν ότι νάναι

Μα δεν αντέχουν μια ζωή
τρυπάνε και σαπίζουν
έχουν του πόνου συνταγή
και τους γιατρούς πλουτίζουν

Οι τρύπες και να σφραγιστούν
τα κουνιστά αν βγούνε
με γέφυρες αν καλυφτούν
δύσκολα θα μασούνε

Μ’ ένα χαμόγελο σφικτό
στο πρόσωπο η λύπη
κρατά το στόμα μας κλειστό
έστω κι’ ένα να λείπει

Τα δόντια αν έχουν χαθεί
ένα μετά το άλλο
το πρόβλημα για να λυθεί
Θάνε πολύ μεγάλο

Θουκής 19/12/09

5 December 2009

Ντροπή


Μεγάλη είναι ντροπή και θλίψη,
για την κατάντια που’ χει προκύψει.
Είχαμε μια σχέση τσιμεντένια ,
κ’ ήτανε η ζωή χωρίς έννοια.
Τώρα όλα θρύψαλα και σκόνη,
κι’εγωισμός λογική σκοτώνει.
Οι Χρυσόστομοι καραδοκούσαν,
στο αποτέλεσμα προσδοκούσαν.
Λόγια για μένα είπες μου είπαν,
και βγάλαμε στο νερό μια τρύπαν.
Κατάρα οι δυο σ’ ένα τραπέζι,
κ’ο κόσμος πίσω μας περιπαίζει.
Αλλού κοιτάζω να μην σε βλέπω,
νεύρα και τύψεις μαζί τα πλέκω.
Σκληρή αλήθεια χωρίς αξία,
το συμφέρον και φιλοδοξία.
Αν κάτσουμε κάτω να τα πούμε,
άκρη σίγουρα εμείς θα βρούμε.
Κρίμα για μικροπαρεξηγήσεις,
με μούτρα μια ζωή αν θα ζήσεις.

Θουκής 05/12/09

30 November 2009

Το "τζιαι"


Ω Τζύπρου μας τοπολαλιά , με ομορκιά τζιαι χάρη
περνάς που μάνα στο παιΐν ,κουλτούρας μας φεγγάρι.
Πέρασες που κατακτητές, μα όμως εν εχάχεις,
μπολιάστηκες κλονίστηκες, μαν έππεσες εστάχεις.
Γιατ΄ εν΄ οι ρίζες σου βαθκιές, στα βάθη των αιώνων
πο τούντο χώμα έβκηκες , κληρονομιά προγόνων.
Να δείχνει την ταυτότητα , πού κατοικάς τον τόπον
Όπως η φάτσα δείχνει μας ,το έθνος των ανθρώπων
Μια νέα νιώθει προσβολήν ,το τζιαι να το προφέρει,
προσέχει ποιον τα λόγια της ,άμπας τζιαι σ’αναφέρει.
Άδικα κόρη προσπαθείς, το "τζιαι" να τ’ αποφεύκεις
πεύκος η γλώσσα μας ψηλός , που κάτω εν φυτεύκεις
Τζι’ αν του λαλείς του γιόκκα σου , το "τζιαι" να το ξεχάσεις
νέα Κυπρέα όψιμη ,κρόστου να ησυχάσεις.
Κυπριακή εν προφορά , σαν ουρανός πον φεύκει
πάνω πο τούτο το νησί, θα ζιεί θα βασιλεύκει.



Θουκής 30/11/09

27 November 2009

Χριστούγεννα


Σάββατο βράδυ στην πόλη
άδειασαν όλοι οι δρόμοι,
που νάναι άραγες όλοι
κι ξένοι μείνανε μόνοι;

Είκοσι είναι στον μήναν
με κάρτες έχουν πληρώσει,
χρήματα δεν τους εμείναν
τα έχουν δώσει στη δόση

Πώς να τα βγάλουνε πέρα
η τσέπη κρίσης το θύμα,
δεν ζει κανείς με αέρα
για ψώνια δέν έχουν χρήμα

Αύξηση στην ανεργία,
κι δουλειές είναι σε πτώση,
η μέρα μοιάζει αργία,
ερημιά όταν νυκτώσει

Στολίδια μπήκαν τα ίδια
Χριστούγεννα να μυρίσουν,
φτηνά θα πάρουν παιχνίδια
στα παιδιά για να χαρίσουν

Οι τιμές είναι στα ύψη
κρέας ψωμί και για γάλα,
στο τραπέζι ότι προκύψει
τα χρέη είναι μεγάλα

Θουκης 21/11/09

24 November 2009

Η ζιβανία


Ένα καζάνι ζίβανα , με κούττουκους τ’ανάψαν,
ατμός εγίνετουν υγρό,
άχρωμον όπως το νερό,
με σπίρτο τζιαι με κάψαν.

Πέντε τραπέζια στην σειρά, μπροστά που το καζάνι,
ο Σταύρος φίλους σύναξε,
πο’ ούλλα τους ετοίμασε,
Τζιαι σούβλα μάνι μάνι.

Καπήρες πας τα κάρβουνα , μ’ελιάς το φρέσκο λάι ,
ντομάτες που τον Θεωρή,
με έτσι γεύση εν μπορεί,
το πλάσμα να μεν φάει.

Είχαν πο’ούλλα τα ποτά , μα πίννασιν ουίσκι,
η ζιβανία εν κλειστή,
σε μια μπουκάλα γυαλιστή,
τζ’ανέτζιστη μεινήσκει


Θουκής 24/11/09

22 November 2009

Αφιερωμένο στον Χαμπή Αχνιώτη

Στον ηλεκτρονικό μου φίλο,
έτσι τον αποκαλώ,
να ευχηθώ οφείλω,
στην ζωή κάθε καλό.
Αφου ‘χει αφυπηρετήσει,
γερός και δυνατός,
την ποίηση να υπηρετήσει,
ο μεγάλος του καημός .
Χρόνια χαράς να έχει ,
δούλεψε αρκετά ,
θεός να τον προσέχει ,
σε ευτυχία να πετά.
Βιοπάλη απ την νιότη,
εχεις κουραστεί,
Χαμπή Αχνιώτη ,
στο ποίημα εραστή .
Νάσαι καλά να γράφεις ,
με καθαρό μυαλό,
με στίχο να περιγραφείς,
θερμά παρακαλώ.






ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ 15/08/2009

Ερωτικό

Ήτουν μέσα μια συννεφκιά, πολλά σκοτεινιασούρα,
τζ’ήβρε ο ήλιος σσιησμαδκιά ,
τζιαι χάραξε μου στην καρκιά,
το όνομα σου μουζούρα .

Που τότες σενα ΄νε κλουφά, όπου εσου της νέφκεις,
αν τα να μεταμοσχευτεί,
εν νάναι τέλεια συμβατή,
τζαι σέν εν να γυρεύκει.

19 November 2009

Η μούγια

Είμαι μια μούγια τζιαι πετώ ,
διασκεδάζω τζιαι γελώ,
με όσα βλέπω τώρα ,
στην τάξη για μια ώρα.

Να κάμνουσιν γυμναστική,
γεναίτζιες με την μουσική,
γέλια τζιαι φασαρία,
τζι'εν βρίσκω ησυχία .

Έχουν πληθώρα τα κιλά,
τζι'αδυναμία στα γλυκά,
θέλουν να γυμναστούσι,
ισως καταλιθούσιν .

Ένα και δυο ρυθμικά,
τα χρόνια τα'χουν μυστικά ,
προσέχουν μην λυγίσουν ,
την μέση να πονήσουν .

Κοιτάζω τζιαι παρατηρώ,
απινιδωτή γυαλιστερό ,
πετώ για να προσέξω ,
τ΄ασθενοφόρον έξω.

Ακούω τες τζιαι απορώ,
σκοπό τους έχουν σοβαρό,
να χάσουσιν στα σβέλτα,
θερμίδες με κουβέντα.

Ήμουν μαζί τους το πρωί,
καφέ χαλούμι τζιαι ψωμί ,
ύστερα στο τραπέζι ,
να τρων ένα λαβέζι .

Εψές εία τα δκιό στενά,
μια μ’εκατον δέκα κιλά ,
επείεν να τζυλησει,
χαζίρι να με λύσει .

Απινιδωτής είναι μηχάνημα ανάληψης που χρειάζεται σε περίπτωση καρδιακής προσβολής είναι ικανός να επαναφέρει σε φυσιολογική λειτουργία την καρδία σε περίπτωση εμφραγματικού επεισοδίου

Το ποίμα είναι φανταστικό και καμιά σχέση δεν έχει με μύγα .Τυχόν συσχετισμός με πραγματικά γεγονότα είναι εντελώς τυχαία τζιαι απ’οσιει μούγια μουγιάζετε

Θουκής 20/11/09

15 November 2009

Η Ευαθθία - Εποχή Αίγια Fuxia-Αίγια Φούξια

Από τα βάθη της Τουρτζιάς , ήρτασιν Καραμάνοι,
να πιάνουν φόρους που Γραικούς ,με του πασά φιρμάνι.
Σ’έναν χωρκόν εζιούσασιν , Αντώνης τζι’ Ευαθθία,
Καλόκαρτοι χριστιανοί, πο΄ σέβουνταν τα θεία.
Ήτουν μια μέρα καθαρή , αρκές του φθινοπώρου,
ανήμερα τουν η γιορτή , τ’αϊ Γιωρκού του σπόρου.
Πριν της Μενόγιας την στροφή , τζιαμέ στα πάναμπελια,
μ’ αρκάτες σύνααν ελιές , μ’ αστεία τζιαι με γέλια.
Τα σύννεφα πυκνώσασιν , σαν ήτουν μεσομέρι ,
σαν να προμήνυαν κακόν, Νάρτει σε τούν τα μέρη.
Τζιαι νάσου εμφανίστηκε , με διν αγριεμένος
Καράμανος με άππαρο , στην κόξα οπλισμένος.
Τζαι πολοήθειν τζαι λαλει του Πίτζη με το Νάμι
Πρέπει  να κάμουμεν καλα , να μεν σου βκει χαρράμι
Εγιώ που λόου σου γκιαούρ , φόρο χίτσιν  να πιάσω,
μόνο χέλει με την χανούμ , νάκκον καλαπεράσω.
Τζιαν αρνηχείς μα τον Αλλάχ , το χώμαν εν να βάψω,
κότσιηνον με το γαίμα σας, γιατ’ εν να σας ισφάξω.
Ούλλοι εφοηθήκασιν , βουρήσαν να σωθούσιν,
Μακρά που τον Οθωμανό , να φύου να χωστούσιν,
Η Ευαθθία πονηρή , είπεν εις τον μουρτάτην.
Έλα να πάμε μόνοι μας , ποτζιεί στο μπαμπούλατιν,
Τζι’ αφού τον παραπλάνησε , επήεν ταπισόν της .
ζι’άφηκε τον τζιαι κόντεψε , γιατ’ είσσιεν το σκοπό της,
τζιαι ποντηνάσσει το κουνιί , πούσιεν τζιαμέ χωσμένο.
τζιαι μια τζιαι δκιό τον άφηκεν, χαμέ γαιματομένο.
Ο άντρας της τζιτρίνισε , που είεν τούντην φάση,
λαλεί της παν τα μάλια μας ,μαζί θα μας κρεμάσει.
Από τον φόν τους φήκαν τον , ούτε που τον εχώσαν,
κολοσυρτός κατάφερε , τζιαι πήεν τζιαι τον σώσαν .
Τζιαι άμαν τζιαι ανάρρωσε , έψαξε τζιαι την βρήκε,
Μ΄ενα ασκέρι που φρουρούς , στο σπίτι της εμπήκε.
Μπροστά της εγονάτισε , τζιαι της ζητά συγγνώμη,
Χανούμ λαλεί της θαύμασα, την δυνατή σου τόλμη ,
που εν με άφηκες εμέ, εσένα να σου τζίσω,
την ράτσα σου,  τον άντρα σου , εγιώ να ατιμήσω



Τούτη εν ιστορία αληθινή , τιζ’ενδιαφέρον θέμα,
την διηγήθην η Κουκλού , χωρίς κανένα ψέμα .


Οι Καραμάνοι =είναι άγριοι άτακτοι κάτοικοι
της Καραμανιάς (Μ. Ασία), που η Πύλη έστελλε,
για να τρομοκρατούν και να κρατούν σε
υποταγή τους χριστιανούς
φιρμάνι =σουλτανικό διάταγμα
Γκιαούρ=σημαίνει άπιστος Έλληνας

Μουρτάρης= σημαίνει άπιστος Τούρκος.

Γραικός’ = είναι αρχαιότερο του ονόματος ‘Έλληνας’
Χίτσιν =τίποτε
Χανούμ = γυναίκα
Χανιμ= σύζυγος κυρία



Θουκή 16/11/09

10 November 2009

Η τσιγκούνα


Έσσιει αρρώστια στο μυαλό , τζιαι κόσμο βασανίζει
Σκέφτεται οικονομικά
τζιαι συμφεροντολογικά
τα πάντα κανονίζει

Ξοδεύκω αποφεύκει το , εν εχθρικό το ρήμα
τσιγκούνα τζιαι πολλά σφικτή
θύμα της όποιος την δεκτεί
τζι’ αγάπη της το χρήμα

Ζητά που φίλους συγγενείς , να την φιλοξενήσουν
να τρώ να πίνει δωρεάν
να μεν φεύκει εκτός εάν
νοίκιο της ζητήσουν

Απού το χάραμα του φου , τα έσσιει σκεδιάσει
σε ποιον να πάει για φαί
τάχα πεχύμισε να δει
άμαν εν να πεινάσει

Τζιαι πέντε χιλιόμετρα , ίσσια χωρίς να πνάσει
Κοφκει να πά παρπατητή
Με ύφος του δκιακονητή
Την πείνα να δαμάσει

Κυκλοφορά ανέξοδα , που πόλη στο χωρκό της
σε κάποιο εν να φορτωθεί
τίποτε να μεν χρεωθεί
για τον προορισμό της

Τζιαι μούχτην καταφέρνει τα , να τρώει τζιαι να πίνει
εν έσσιει τσίππα αντροπή
τζιάμπα την βκάλει στην ζωή
τζι’ ούτε μπακίρα δίνει

Θουκής 11/11/09 αφιερωμένο στις σπαγκοραμμένες

9 November 2009

Ο Λουκής


Ποιόν ατυμήχηκα τωρά ; Ποιόν θα σας περιγράψω;
Λέξεις με στίχους σε σειρά , για λόου του να γράψω.
Τι έσσιει το ξεχωριστό , που άλλους διαφέρει;
Τι κάμνει τούντον άνθρωπο , να μας ενδιαφέρει ;
Λαλείς ναν το περπάτημα , πάει κλοστρά τζιαι λάου ;
Με 'να σπασμένο λάστιχο , τράκτορ του πετρολάου
Ίσως που πάντα με μισό , μάτι που σε κοιτάζει ;
Χωρίς γυαλιά ο δύστυχος , γράμματα εν τα βγάζει
Μπορεί τζιαι να'ναι άραγες , η τσακριστή φωνή του ;
Που εν δια παμό αν δεί , ξένο για συγγενή του.
Π’ούλλο τον κόσμο ξέρει τον , τζιαι ποιός έσσειη πτυχίο.
Τζιαι σ’ ούλλα εν ενήμερος , σαν κινητό αρχείο.
Έσσιει το χάρισμα κρυφό , ζηλεύκουν το αρκόντοι
Τζι’ αν τα δόνκια τα ‘χασε , τζιαι μείνε με ‘να δόντι
Είναι νας τύπος γραφικός , με μόνη του την έννοια
Να φέρνει νέους σ΄επαφή , να κάμνει τα προξένεια.
Μια τέχνη πολλά δύσκολη , που έχουν ορισμένοι
Τόσους πολλούς ζευκάρωσε , τζαι΄ν’ ούλλοι ευτυχισμένοι
Τωρά πο’ πιαεν σύνταξη , πέρασε σ ‘αλλη φάσιν
Εν φήνει ούτε μιαν ελιά , για τα πουλιά να φάσιν
Τούτος εν πούνε ο Λουκής , τζιαι εν θέλει χουμίση
Ήτουν δίπλα του Δκιού Γιαννή , πριχού αποδημήσει .

Θουκής 09/11/09 γράφτηκε ως ένδειξη εκτίμησης στον Λουκή

31 October 2009

Μοναξιά


Πάλι με ζώνεις μοναξιά
Μέσα μ’ απλώνεις ερημιά
Μόνος με μένα νε μιλώ
Με κάνεις να παραμιλώ
μέσα μου να ψιθυρίζω
Την ζωή να σεργιανίζω
Σκέψεις μου φέρνεις στο μυαλό
Βάσανο σε αποκαλώ
Πώς να σε πνίξω απορώ
Ένας να μένω δεν μπορώ
να έχω θέλω συντροφιά
να’χει η μέρα μ΄ ομορφιά
Να’χω παρέα συνεχώς
Ποτέ μη μένω μοναχός
Μ’ αν θέλω να ησυχάσω
Κοντά να’σε μην σαι χάσω

Θουκής 31/10/09 αφιερωμένο στις μοναχικές ψυχές

27 October 2009

Την κάρτα μου την έχασα


Την κάρτα μου την έχασα
Που πήα στην Ζυρίχη
Κάπου εν να την ξέχασα
Χαράς την έτσι τύχη

Στο φεστιβάλ το είπαμε
Σίουρα μου την πήρα
Π'εγιώ τζι’ ο Τσίπας ήπιαμε
Ένα βαρέλι μπύρα

Θα πάρω τον μπαπάκι μου
Για να μου βκάλει άλλη
Πονά το κεφαλάκι μου
Απ’ την μεγάλη ζάλη

Εν τζιαιν η πρώτη η φορά
Που χάνω πράματα μου
Πρέπει να αλλάξω 'γιώ τωρά
Να φέρω τα μυαλά μου

Τζ’ έμεινα γιώ χωρίς λεφτά
Μέσα εις την Αγγλία
έσσιει τωρά μέρες εφτά
Η πόστα απεργία






Θουκής 27/10/09

21 October 2009

Παρκάρισμα , ογδονταπέντε λίρες


Ο κόσμος ποιόν εχάλασε , τζιαι το γνωρίζουν όλοι
Αφού υπάρχουν άγγελοι , υπάρχουν τζιαι δκιαόλοι
Εν εν καχόλου δύσκολο , να σε επισκεφτούσιν
Σαν αστραπή παρκάρουσιν , γράφουν τζ’ούτε ρωτούσιν
Βάλλουν λαπόρτο στο γυαλί , οι μαύροι σατανάες
μ' ακούουν πόθεν βκήκασιν , τζι'ακούουν τζι’ οι μανάες
Ήτουν κοντά μεσάνυκτα , τζι’ είπουν για να παρκάρω
Μπροστά που το κατάστημα , ποσκούπια να πάρω
σε δέκα δευτερόλεπτα , επλάστηκε να γράψει
πως πάρκαρα παράνομα , λαμπρό που να τον κάψει
Την ράτσα του τον καπηλέ , σ’ ενα έρημο δρόμο
Επλάστηκε στα σκοτεινά , να εφαρμόσει νόμο
Α! που να πα στ’ ανάθεμα , τζιαι να τον φάσιν φτύρες
Ένα λεπτό παρκάρισμα , Ογδονταπέντε λίρες
Θουκής 21/10/09

17 October 2009

Κάνε μια νέα αρχή

Φίλε μου χρόνια να σε δω
Όσ'άκουσες πέρασες κι' ειδές
φήκαν στο πρόσωπο ρυτίδες
κι'η πίκρα σ ‘φερε εδώ


Δείχνεις πόσα 'χεις τραβήξει
Στα δικαστήρια θαμώνας
Σαν κλέφτης σαν απατεώνας
κεί που μοίρα σ’έχει ρίξει


Μου λες σου φέρθηκαν σκληρά
Ποτέ αγάπη δεν σου δείξαν
Γυναίκα και παιδιά σε ρίξαν
άχρηστον μέσα στην πυρά


Το μίσος πιά κυριαρχεί
Βάλε το παρελθόν στο πλάι
Γρήγορα η ζωή περνάει
Κάνε μία νέα αρχή



Οποιαδήποτε σχέση με αληθινή ιστορία είναι εντελώς τυχαία
Θουκής 18/10/2009

4 October 2009

Εν φήκαν καμπανάρι.


Φάττσισεν το τηλέφωνο , τζι’ ειπούν να απαντήσω
Κάλιο να τόχα μυριστεί , τζι’ αμέσως να το σβήσω

-Έλα λαλεί μου ο Παντελής , είμαι που την Σκαρίνου
Βαστώ κινέζους μια κοπή , τζιαι πάω προς Κοφίνου

-Επιθυμώ να είμαστε , εξηγημένοι φίλοι
Αφού μου ζητήσαν να δουν , πρωτή φορά σταφύλι

-Τζι’ είπουν να ρέξω που τζιαμέ , τ’ αμπέλι σου να δούσιν
Πριχού πάσιν στην χώρα τους , να το φκαριστηχούσιν.

Αντράπικα ο λειψιμιός , σσιεϊτανιά που νάχω
λαλώ του φέρτους άσκεφτα , ήντα που τουν να πάχω

Σαν συνεργείο τρυγισμού , που ξέρει τα τταράφκια
Έναν τριάντα πλάσματα , με τα σσιηστά τους μάδκια

κατέβηκαν τζι’ απλώσασιν , μέσα εις το αμπέλι
όπως που νάταν σπίτι τους , χίττσιν να μεν τους μέλλει

Τζι’ εδώκαν μέσα σαν πελλοί , τζιαι στην δική τους γλώσσαν
Ετρώασιν , εκόφκασιν , τζιαι τσιάντες εγεμώσαν

Άκκανα γιώ που πάνω μου, έχασα βάρος μίλλα
Στο άψε σβήσε κάμαντες , κουζούλες με τα φύλλα

Στον όχτον έχω μια συττζιά , πούσιεν τζιαι λία σύκα
Τζιαι τζείνα μυριστήκαν τα , τίποτε εν αφήκα

Τζιαμέ που ελοάρκαζα , τωρά να το πουλήσω
Ένα πενήντα το κιλό , τα χρέη να ξοφλήσω

Λαλεί μου τζι΄ ένας χωρκανός Σταυρή μου να προσέξεις
Γιατί του Γιάννη του Μηνά , σίουρα να του ρέξεις

Ήντα καϊσσι έπαχα , τζιαι έχω το τζιαι καμάρι
Κανίσσιη για τους φίλους μου , εν φήκαν καμπανάρι.


Θουκή 03/10/2009

12 September 2009

‘Ένα απλό συγγνώμη

Πιθανό να’ χεις δίκαιο , μα πάντα ν’ αμφιβάλεις
Όσον και να ‘ σαι σίγουρος , μάθε μπορεί να σφάλλεις
Όλοι μας λάθη κάνουμε , για να βελτιωθούμε
Αλλοίμονον ’ τα βλέπουμε , και δεν παραδεχτούμε
Λάθος αν διαπράξουμε , ποτές δεν είναι λάθος
Αν δεν το εντοπίζουμε , τότες θα γίνει λάθος
Διώξε συ τον εγωισμό , την ισχυρή σου γνώμη
Μάθε με τόλμη να το λες , ένα απλό συγγνώμη

ΘΟΥΚΗΣ 13/09/09

Εργένης για πάντα


Σύντομα θέλω γυναίκα
κορίτσι να κάνω δικό μου
άριστη νάναι με δέκα
την βρίσκω εγώ στ’ όνειρο μου.
Να ‘ναι σε όλα εντάξει
γλύκα , ναζιάρα , τσαχπίνα
κανείς μην την έχει πειράξει
μια ζωή θα περνάμε’ μεις φίνα.
Ναν θηλυκιά , αεράτη
είκοσι νάναι και κάτι
όμορφη σαν την χιονάτη
και να’χει δικό της παλάτι.
Σαν μάνα να μου μαγειρεύει
μ’ αγάπη εμέ να φροντίζει
να σέβεται να με λατρεύει
δεν την θέλω εγώ να καπνίζει.
Ναν’ το δικό μου τ’ αστέρι
με ευγένεια να μου μιλά
τρόπους πρέπει να ξέρει
Πως κάθεται πως περπατά
Η γλώσσα μην είναι ψαλίδι
για να μου αντιμιλά
η μέση να ν’ δακτυλίδι
χωρίς περιττά τα κιλά.
Τρίτος μην μπαίνει σε μας
εμενα πολύ ν αγαπά
δεν θάμαι κρυφός κερατάς
ποτε να μην μ’ απατά.
Να ‘χει σωστό χαρακτήρα
έξυπνη και σοβαρή
μην μετανιώσω πως πήρα
ταίρι μου μία τρελή.
Νάναι όμορφη νάναι και σέξι
στους γάμους σαν την κρατώ
να την έχουνε όλοι προσέξει
λογικά είναι αυτά που ζητώ.
Όμως λείπει σ’ έμενα η τύχη
και επειδή εγώ το προβλέπω
αν δεν ρίξω κάτω τον πήχυ
Εργένη για πάντα έμενα με βλέπω.

Θουκής 11/09/09

9 September 2009

Καλύτερα στο ράφι

Αχ να τάνε και να βρήκα
ταίρι που νάχει προίκαν
κι΄όλα να μου ανήκαν.
Νάναι πολύ ευγενικός
πρόσχαρος και κουνιστός
ναν ψηλός μελαχρινός.
Στο δημόσιο γραμμένος
να ‘ ναι σπουδασμένος
κάπου διορισμένος.
Μισή μέρα να δουλεύει
πάντα να με λατρεύει
και να μου μαγειρεύει.
Με ένα πλούσιο μπαμπά
και μία καλή μαμά
μα ‘ μένα να προτιμά .
Θέλω σπίτι με πισίνα
με δούλα στην κουζίνα
και ψώνια στην Αθήνα .
Να πλένει να καθαρίζει
μωρά να τα φροντίζει
τον κήπο να σκαλίζει.
Τα ρούχα να τα απλώνει
και να τα σιδερώνει
το στρώμα μας να στρώνει.
Να μου φέρνει όλο γλυκά
να φτιάχνει ηλεκτρικά
όλα τα υδραυλικά .
Να μου κάμνει ότι θέλω
να’ κούει ότι λέω
ποτέ μου να μην κλαίω
Πεμ βε εγώ να κατέχω
κάρτα χρυσή να έχω
βάσανα δεν αντέχω .
Μ’αν όλα αυτά δεν τάχει
και στίχους δεν μου γράφει
καλύτερα στο ράφι

Θουκής 09/09/09

4 September 2009

Αναφωτία εν το χωρκό μο΄ μένα




Με στην πσύσιην η θέση του , κατέχει τα πρωτία
Χωρκό που εν καρτζιήν στο φως , το λέν Αναφωτία.
Άϊ Δημήτρην έσηει τον , κορώνα εκκλησιά του
Δκιαμάντι την Αγιά Φωτού , μοιάζει με τ΄ όνομα του.
Που τον Αϊ Χριστόφορο , τζιαι ως της Αγιάς Μαύρης
Που πάς τον Πούλλο να θωρείς , έτσι θέα εν θα βρεις.
Φρουρός του εν ο στραχαλάς , ν αντέχει εις τα χρόνια
Προστάτης του ο βενετός , κουμπά πας τα τραχώνια.
Έσσιει λειβάδκια εύφορα , μέσα εις την ποδκιά του
Παράγει π΄ούλλα τα καλά , να θρεύκη τα παιδκιά του.
παρά πολλά συνέφερε , τόσου πολλούς αιώνες
Τάσο , Παρίδη ήρωες , σε εθνικούς αγώνες.
Ο πόθος εν του καθενός , να σσιει κοντά του σπίτι
Άραγες εν ο υπσαρός , που του διά μαγνήτη;
Είσσιε κατοίκους μιάν ράτσα , ούλοι τους ένα χρώμα
Τωρά οι ξένοι ήρτασιν , τατσώσαν του το σώμα.
Παλιά τουν καταπράσινο , χωσμένο μες τα αμπέλια
λείφκου του όμως τα νερά , πα να ξεράνει τέλεια.
Γύρο του εν ο Μαζωτός , Μενόγια Αγγλισία
Αλευθρικό Αλαμιννό , μα ποιό ΄μορφο εν εία.
Παρέα του πουπανωδκιό , έσσιει τζιαι την Απλάντα
Μες την καρκιά Βασίλισσα , θα'ναι για μας για πάντα.
Είπου να γράψω συνετά , τζιαι λόγια μετρημένα
Αν δεν το καταλάβετε . εν το χωρκό μο΄ μένα


Θουκής 31/09/2009

Πολιτικοί πρόσφυγες


Σήμερα πήα τράπεζα , ρουτίνα της δουλειά μου
Να καταθέσω τα λεφτά , μπάς τζι’ εύρω τον πελά μου
Τζι’ έρτουν πίσω επιταγές , με κάμποσα λαπόρτα
Μα σιάστικα συνωστισμό , τζιαι την ουρά στην πόρτα .
Εστάχηκα τζιαι έχασκα , κρατώντας την σειρά μου
τσιέκια να κάμνουν μετρητά, ένα ένας μπροστά μου.
Τζι' έκαμα παρατήρηση , ούλλοι καλοντυμένοι
ντόπιοι αν είμαστεν δκυό τρεις , τζι΄ οι παραπάνω ξένοι.
Τόσοι πολλοί αδκιασεροί , ο ένας πίσω τ΄άλλου
να στέκουσιν σιωπηροί , που μέσα μου ελάλου .
Επέρασε μισή ώρα , τζιαι ήρτε το γυρίν μου
τζιαι ένας γνωστός υπάλληλος , ψιθύρισε στο φτύ μου
- Εν έχουμε υπόθεση , εν να καταστραφούμε
πον να αρκέψουν να γεννούν , εμείς εν να χαθούμε
μέτρησα την Παρασκευή , τζι’ έφτασα τετρακόσιους
σήμερα κόμα εν εννιά , τζιαι πόσπασα τρακόσιους
κάχουντε τζιαι πιορώνουνται , κάχε μήνα ριάλια
ζιούσιν πάνω στην ράσιην μας , στα μαύρα μας τα χάλια
εν πρόσφυγες πολιτικοί , που μας εκουβαλήσαν
ήβραν μας αχάπαρους , τζιαι μας εκαβαλήσαν.
Έφυα τζιαι τα λόγια του , εν μες τον νού μου κόμα
αν βκεί σωστός ο νεαρός , εν να μας κάμουν λιώμα
τζιαι πράγματι επρόσεξα , στα διπλανά μπαλκόνια
του ξενοδοχείου άπλωσαν , ένα σωρό σεντόνια .

Θουκής 01/09/2009

10 August 2009

Θέλει ποιον ησυχία


Ήρτε πάλε ο Άουστος με τες πολλές πυράες
Τζιαι τα παιδκιά ττυμήχηκαν πως έχουσιν μανάες
Επήασιν διακοπές σκοτούρες ξηφορτώσαν
Αφήκαν πίσω τα μωρά της μάνας τα φορτώσαν
Χαττίρι ποττέ εν χαλά μα πόσα να προλάβει
Νύχτωσε γίνην έντεκα δίχα να καταλάβει
Χαμνά το ένα τον μιτσιν τον άλλο να φροντίσει
να τζυμηχούσιν γλίορα πέρκιμο ηρεμίσει
πελλάνα της την τζεφαλή εν τρια τα ’γγονούδκια
εν αντέχει ποιον κανεί να γλέπει κοπελλούδκια
Τεντώσασιν τα νεύρα της κρατιέται να μεν κλάψει
άμπα τζιαι δούν την τα μωρά τζιαι την καρκιά τους βλάψει
Αν έζιεν τζιαι ο άντρας της νάκκον να της τανούσε
Πας την απελπισία της θα την παρηορούσε
Σφίγγετε κάμνει υπομονή όσον τζιαι να πονήση
Ποττέ εν θελει τα παιδκά να τα παραπονήση
Ποιάνου την στο τηλέφωνο μόνο που αρωτούσι
Αν τζοιμηχήκαν οι μιτσιοι τζιαι αν καλοπερνούσι
Τζιαι ξέχνιαστοι στες θάλασσες χαράν τζιαι ευτυχία
εν σκέφτουνται η μάνα τους , θέλει ποιον ησυχία


Θουκής 10/08/2009
Το ποίημα είναι εντελώς φανταστικό
Τυχόν ομοιότητα με κάποια περίπτωση
είναι σίγουρα συμπτωματική

21 July 2009

Η ΣΥΜΦΟΡΑ


Το εβδομήντα τέσσερα , η μνήμη
Μου’ χει απομείνει
Βαθιά στο μυαλό.

Ήμουν δεκατεσσάρων , δεν είχα να φάω
Δουλειά ξεκινάω
Το μόνο καλό

Ξυπόλυτος τρέχω , απ’ τό μονοπάτι
Στο παντελόνι κομμάτι
Κανείς μην με δεί

Ξύλα να τρύφω , να κάμνω λουστρίνια
Για τριάντα σελίνια
Ο μισθός δηλαδή

Στη τσέπη μ’ έχω, τα πρώτα λεφτά μου
Μεγάλη χαρά μου
Φορτηγό σταματώ

Πρώτη φορά, στη πόλη μου φτάνω
Γυρίζω και ψάχνω
Φτηνά να ντυθώ

Άλλα πέντε μου λείπουν , παπούτσια να πάρω
Γι’ αυτά που γουστάρω
Πρέπει να δανειστώ

Πραξικόπημα γίνει, πω πω συμφορά μου
Έχασα τη δουλειά μου
Αδελφής τα χρωστώ

Θουκής 20/7/2009

Άνοιξης ξεχωριστό λουλούδι

Άνοιξης ξεχωριστό λουλούδι ,
μικρό γλυκό μου αγγελούδι ,
έμπνευση είσαι για τραγούδι .
Στα μαλλιά σου κορδελάκι ,
όμορφο μου πλασματάκι ,
ξανθό αθώο κοριτσάκι .
Σαν Ήλιου λαμπερή ακτίνα ,
θα μας δείχνεις όλα εκείνα ,
που μας λείπαν Βαλεντίνα .
Με παιδικά σκιρτήματα ,
θάλασσας ήπια κύματα ,
θα δίνεις εσύ μηνύματα .
Για αγκαλιά φτεροκοπάς ,
το χαμόγελο πάντα σκορπάς ,
αδιάκριτα όλους αγαπάς .
Πάντα θα ζεις καλά με μας ,
την διάθεση μην χαλάς ,
Ευτυχισμένη να γελάς .
Θάναι η ζωή σου μέλι
σε προσέχουνε αγγέλοι ,
καθόλου να μην σε μέλλει .
Τίποτε δεν θα σου λείπει ,
οπως και της καρδιάς οι κτύποι ,
η χαρά θα σου ανήκει .
Μόνο αγάπη εσύ προσφέρεις ,
ποτέ σου δεν θα υποφέρεις ,
Αυτό μοναχά να ξέρεις .
είσαι μοναδική εμπειρία ,
Δώρο ζωής θεού ευλογία ,
που δεν θα’χει άλλη καμία .
Πιστεύω μόνο σε σένα ,
μεσ’στο γαλάζιο σου το βλέμμα ,
μου φαίνονται όλα ψέμα .
Λάμπεις αληθινά γλυκούλα ,
για μας ξεχωριστή ψυχούλα ,
για πάντα αγαπούλα .

Αφιερωμένο με όλη μου την αγάπη στην αδελφότεκνη μου Βαλεντίνα 07/07/2009

12 July 2009

Σουπερ πατριώτες Κύπριοι πολιτικοί


Ακούω ψέματα χοντρά που σούπερ πατριώτες
Ζητούν τωρά επιστροφή
Κάθε λύση καταστροφή
Τζι’ άλλοι εν προδότες

Αν τα να δούν μικρόφωνο βουρούν για να μιλήσουν
Με ύφος πατριωτικό
Τζιαι λον αντιστασιακό
Ψήφους για να κερδίσουν

Όποιος αλήθκεια μας λαλεί τον κατακεραυνώνουν
Πως ήβρεντα με τον εχτρό
Ξυπουλά κάθε ιερό
Τζιαι ξένοι τον πηορώνουν

Οϊ στην λύση δκυό κρατών οϊ ομοσπονδία
Έξω ο τούρτζικος στρατός
Ούτ΄ένας έποικος δεκτός
Τζιαι δώστου κοροδία

Νά΄ταν λαλώ ένα πρωί οι Τούρτζοι να χαθούσιν
Να μείνει το νησί σωστό
Να δούμε ήντα ποσοστό
Πρόσφυγες θα στραφούσιν

Το σύνθημα επιστροφή στους τάφους των γονιών μας
Εν μόνο για τα ποίματα
Τζιαι ψευτοσυνθήματα
Κάποιων πολιτικών μας

Μακάρι να κατάφερναν το κυπριακό να λύσουν
Να δω τόσοι πολιτικοί
Που’ ναι για ουλλα ιδικοί
Πως εν να συνεχίσουν

Το πρόβλημα επάγγελμα το’χουν για να δουλεύκουν
Φοούνται άμπας τζιαι λυθεί
Τζιαι αν η Κύπρος ενωθεί
Ποιούς θα κοροϊδευκούν ;


Θουκής 08/07/2009

11 July 2009

Οι επιλογές μας


Πολλά προβληματίζουμαι , τζ’ έχω δική μου γνώμη
τζιαι αν εγιώ λανθάνουμαι , ζητώ που σας συγγνώμη

Το σκέφτουμε πολλύν τζαιρό , τζιαι έχω καταλήξει
με παραδείγματα πολλά , να τόχω αποδείξει

Ότι πάχουμε στην ζωή , κανένας εν μας φταίει
Κακά στραβά τζι’ανάποδα , ότι εμάς μας καίει

Κλαίμε πάντα την μοίρα μας , ανάθεμα στην τύχη
Για ούλλα τα προβλήματα, σ’ ότι κακό μας τύχει ΄

Βάλλουμε τα με τον θεό , ζητούμε μέγα θαύμα
Να λύσει τα προβλήματα , να κλείσει ένα τραύμα

Εν η ξερή μας η κελλέ , τζιαι οι επιλογές μας
που φέρνουσιν τα βάσανα , τζι’αννοίουν τες πληγές μας.

Τον νουν μας αν εβάλλαμεν , για λλίον να δουλέψει
πολλά θα τα ποφεύκαμε , θα τα’χαμε προβλέψει

Αν πιάννουμέντε συμβουλές , τζιαι κάποιου πιο παλιού μας
Εν θα φακκούμεν ύστερα , εμείς του τζιεφαλιού μας

Μόνο ο χρόνος αν στραφεί , θανή ζωή εντάξει
Τζιαι λάθος μας επιλογές , αν είχαμε αλλάξει
Θουκής 09/07/2009

Το Φαλκόνι

Σπίτι μ’εχω ένα πουλλί
το λένε πουλλί φαλκόνι
τ΄αγάπησα πάρα πολύ
μαζί μου ούλλο μερώννει

Ανάγιωσα το που μικρό
Η μανα του δεν το χάρη
Λούζω το νάναι καθαρό
Ταΐζω το ότι γουστάρει

Πετά τώρα με τα πτηνά
σσιέρεται ούλλη την φύση
Έρκεται μόνο αν πεινά
Δεν λέει να με αφήσει

Φτεροπετά αμάν με δεί
Τζιαι το ΄χω συμπαθήσει
Βουττά κάτω σαν αστραπή
Στο νώμο μου να καθίσει

Συνήθισε στην τεμπελιά
Βαρκέται να φτερουγίσει
Τρώει καλά καλοπερνά
Δεν λέει να τζυνηήσει

Να’μουν τζιαι’ γιω ένα πουλί
Να πετώ με το φαλκόνι
Όπου έσσει ζωήν καλή
νά΄μαι μαζί τζιαι εγιώνι




Θουκής 30/06/09.

13 June 2009

Νιοκύπριοι , τζιαι αρκοντοχωρκάτες


Μαράζι τζι`αναστεναγμός , κλάμα για την Ροξάνα .
Εν θα σερβίρει τον καφέ
γίνηκεν νέκρα το μπουφέ
έφυεν η Ρουμάνα.

Οι γέροι την γυρεύκουσιν , τζι`οι νέοι την ζητούσιν ,
Ήταν για ούλλους η χαρά,
Ούλλα γερήμωσαν τωρά
Τζι` ούλλοι τους μουρμουρούσιν.

Άλλο πράμα ο θηλυκός ,ποιός να μεν παρατζζείλει,
Πρόθυμη να του σηκωστεί
τζιαι του Γιαννή τζιαι του Κωστή,
Με γέλιο πας`τα σσείλη .

Ήτουν το σύμβολο του σεξ , τζι` ευγενική γεναίκα
φαντασίες τζι` ιστορίες
γέμωνναν τες παταρίες,
Καφές επίννα δέκα

Ποίος να τζζεράσει τώρα ποιόν, κίνητρο εν υπάρχει
πούντο μεράκκι για ποτόν
Για ττάβλι τζιαι για παγωτόν
Τζι` κίνηση εχάχει .

Πιάστε ούλλοι τηλέφωνα ,τζαι φίλους αρωτάτε.
Ρουμάνα να βρέχει ξανά
Τζι` ο καφετζζής να σας τζερνά
Κάχε πρωίν που πάτε .

Πλουτοψάχτες Νιοκύπριοι , τζιαι αρκοντοχωρκάτες ,
Γίναν για άλλους ρατσιστές
Τζιαι κάμνουν τους εφοπλιστές
Χέλουν ξένους αρκάτες

Το ποίημα είναι φανταστικό
Σε μια φανταστική πατρίδα
Σε ένα φανταστικό χωριό
Σε ενα φανταστικό καφενείο
Με φανταστικούς κατοίκους
Τυχόν ομοιότητα με οποιανδήποτε περίπτωση
Είναι εντελώς συμπτωματική
Και απολογούμαι

Θουκής 12/06/09

9 June 2009

Το άππωμα


Ποιόν εν`πον ττζείνο το κακόν, ποιόν εν ττζίντο αήπι,
Που πάς το πλάσμα το καλό, καλλύτερα να λείπει ;

Μέσα στο σπίτι που γονιούς , που` σαι μιτσής αρκεύκει ,
Καβάτζι πιον γινήσκεται τρέφεται τζιαι θερκεύκει.

Έσσιει αέρφι δίδυμο, δίχα του πως να ζήσει;
Είναι για λοου του τροφή, θέλει τζιαι το χουμίσι.

Εν τζιαι χρειάζεται φακό , για να το ξεχωρίσει ,
Πρώτες τρεις λέξεις να σου πει , τζιαι ε`να σου την φατσσίσει .

Φουντώνει σου τους νόμους σου, πάνω που τα ζινίσσια,
Σσιέρκα κινά τα ανοικτά ,κορμοστασιά του ίσσια .

Έννοια του η εμφάνιση, σ`οτι τζιαι να φορήσει ,
Ρούχα μάρκας πολλά γνωστής , για να κυκλοφορήσει .

Προσέχει αν τον βλέπουσιν τζιαι το κορμί κοιτάζει ,
Σ` όποιο καθρέφτη τζι`αν βρεχεί ,την χτενισιά του σάζει .

Δείχνει το στην οδήγηση , αντα`να το παλάρει,
Το σιέρι έξω κρέμμεται , σφυρά μα να φρενάρει.

Χαλά σου την εκτίμηση , πολλά τον χαρακτήρα ,
αν πούν να σε πουλήσουσιν , εν κάμνεις μιαν πακκίρα .

Οι φίλοι αραιώνουσιν, εν θέλουν να σε δούσιν ,
Για σεν` κουτσομπολεύκουσιν , στην ράσσιην σου γελούσιν .

Τούτον εν μάνα των κακών , κατύσσιη του που το`σσει ,
,Φέρνει σου την καταστροφή ,στες σχέσεις βαλλ` αντρόσσι .

Εδράτζιασεν το άππωμα , την ηθικήν επνίξαν,
την λογικήν τζιαι σεβασμόν, στο πάτωμαν ερίξαν.
Θουκής 08/06/09

4 June 2009

ΦΕΙΣ ΠΟΥΚ - FACE BOOK


Για όσους εν το ξέρετε ,εν το βιβλίο φάτσας !!
Τζι 'αν ρωτάτε τι εν τούτο
φέις πουκ εν νέο φρούτο
ποσκόλιο νέας ράτσας

Μπαίνεις στο διαδίκτυο, με την ησυχία σου
με ούλλα τα στοιχεία σου
τζιαι την φωτογραφία σου
κάμνεις την σελίδα σου

Τζι’ αρκεύκεις δίχα νεπαμόν, τζιαι με μεγάλον ζήλον,
όποιος θα σε αθυμηθεί
με έναν άττ να προστεθεί,
τζιαι να τον κάμεις φίλον.

Πέμπεις δώρα εικονικά, γι’άλλους φωτογραφίες
να βκεί κανένα σκάνταλο
να γίνει μιάλο μπάχαλο
τζιαι νέες ιστορίες

Γράφεις τους τι κάμνεις τωρά ,να τους πληροφορήσεις
ότι πάεις για εξοχή
τζιαι κλέφτη δίχα ενοχή
το σπίτι να ξαφρίσεις

Άμαν είσαι αδκιασερός ,βείρα στες ερωτήσεις
πότε εν να ερωτευτείς;
τζιαι με ποιόν εν να παντρευτείς;
η αν θα αρρωστήσεις;

Γίνεται  ένας εθισμός , ποσκόλιο με τες ώρες
με όμορφους τζιαι άνοστους
συμμαθητές τζιαι άγνωστους
που ζζιούν σε άλλες χώρες

Έτσι οι νέοι βρέχουνται ,τζιαι επικοινωνούσιν
στο φεις πουκ εγγράφουνται
ένας τον άλλο ψάχνουνται
πέρκιμο γνωριστούσιν

Το κάθε τι που γίνεται, έσσιει τζιαι τα κακά του
ελεύθερα κυκλοφορούν
πληροφορίες π` αφορούν
Τζιαι τα προσωπικά του

Αν σού΄ρτει κάποιος μες το νου , ούλλα του να μάχεις
γράψε μόνο το όνομα
ευτής που το φακέλωμα
για λλόου του θα τάχης

Έτσι λοιπόν κατάφεραν , να μάχουν προτιμήσεις
σ`εσέν υπολογίζουσιν
τζιαι δίπλα βομβαρδίζουσιν
ούλλο διαφημίσεις

Θουκής 30/05/2009

Σκέψου


Σκέψου μόνο για μια στιγμή
η μέρα μοναχά πρωί
πάντοτε μία εποχή
κουζίνα μία συνταγή
αγγίζεις ίδια αφή
ίδιος τόνος μια μουσική
ίδια χρώματα όπου δεις
θα βαρεθείς

Φαντάσου μόν` ένα λεπτό
ένα δέντρο ένα φυτό
ένα ζώο ένα πουλί
όλοι δρόμοι μία γραμμή
κτίρια όλα σαν κουτί
επίπεδη νάναι η γη
ο πλανήτης μια φυλή
θα τρελαθείς

Κοίταξε γύρω και θα δεις
Την ομορφιά όλης της γης
Κοίτα αρχιτεκτονική
κάθε λαός με μουσική
μέρα διαφορετική
Με ήλιο κρύο και βροχή
το χάδι , γεύσης το φιλί
θέλεις να ζεις
Θουκής 25/05/2009

25 May 2009

Τώρα βουβά για πάντα

Κλάμα ακούεται φρικτό
Θρήνος μέσα στην τάξη
Τέτοια σκηνή να πάψει
Να ταν Θέ μου εφικτό
Μακάρι να `ταν ψέμα
Βίαια συγκρούστηκε
Η άσφαλτος ποτίστηκε
Με νεαρού το αίμα
Έκλαιε λένε ο μικρός
Ήθελε μια μοτόρα
Μαύρη νά `ταν η ώρα
Να ήταν όλα αλλιώς
Οι γονείς μονάχα φταίνε
ταχύτητα το πάθος
Αδιόρθωτο το λάθος
Οδύρονται και κλαίνε
Άδικα του έχει σβήσει
Το ζωηρό γέλιο του
Το όνειρο στο μέλλον του
Πρίν την ζωή αρχίσει
Τα Βιβλία με` στην τσάντα
Κλειστός υπολογιστής
Δεν μπορούσες να το σκεφτείς
Τώρα βουβά για πάντα

Τραγωδία στη Χλώρακα για τις οικογένειες δύο ανηλίκων
Δυο αμούστακα παιδιά χάθηκαν τα μεσάνυχτα του Σαββάτου. Επέστρεφαν στο σπίτι τους με μοτοσυκλέτα από πάρτι φίλου τους, χωρίς να έχουν αναμμένα τα φώτα
Κωδικός άρθρου: 873759
ΠΟΛΙΤΗΣ - 25/05/2009, Σελίδα: 18

24 May 2009

Ο γάμος

Στην πόστα πάλε πέψαν μου, τζιάλλον προσκλητήριον
Δκιαβάζω τζι΄απευθύνεται , κυρίαν τζιαι κύριον
Θερμά εσάς προσκαλούμε , πολλά έννα χαρούμε ,
την επομένη Κυριακή ,στο γάμο να σας δούμε,
Άγχος ποιόν εκατάντησε, μιάλη ταλαιπωρία
κάθε βδομάδα αρκινά , ιδία ιστορία
Κάμνουσιν λίστα μακριά, καλιούσιν με μανία
Όποιος τους έρτει στο μυαλό , όποιου το γάμο πήαν
Δκιαλέουνσιν με προσοχή ποιους εν  να τους ταίσουν
Να μειωθούν τα έξοα, θέλουν τζιαι να κερτίσουν
Χάθηκε ποιόν ο σεβασμός, εν ρατσισμός μεγάλος
Ξενοδοχείο προτιμούν ,ναν κλασσικος ο Γάμος
Να έσσιει φκιόρα πόλικα ,σειρά τζιαί στο τραπέζι
Δίπλα ένας αλλοδαπός ,σαξόφωνο να παίζει
στο πάρτι το επίσημο , ουρά μπουφέ θα φάνε
όσον για διασκέδαση , ντίτζιεης μέσα θάναι
Γίνηκαν σαν τους πίθηκους, που κάμνουν ότι δούσιν
Ξέχασασιν τα έθιμα , άλλους λαούς μιμούσιν
Με ψεύτικο χαμόγελο, να τους υποδεχτούσιν
Λίους στενούς εκλεκτικούς, να περιποιηθούσιν
Πονούν τα ποδκιά τους πολλά, που το πολλύν στασίδι
Τζιαί το πολλύν τοκκάρισμα ,τα σσιέρκα τους σανίδι
Βάλλουν σιοινιά με πάσσαλους, για να τους κουμαντάρουν
Ύστερα που το βίτεο ,να τους ξανατσιεκκάρουν
Ποιός έβαλε παρα πολλά, τζαι ποιός έβαλε λία
Ποιού όφτιερος φάκελος, ποιού με μόνο λαχεία
ποιοί εν τους καταδέκτηκαν ,τους βάλουσιν υπόψι
άμα παντρέψουσιν παιδκιά, ούτε που θα τους κόψει
καρτεράς ώρα στην σειρά, για να τους σσερετήσεις
αν δεις κανένα γνώριμο, πως εν να του μιλήσεις
Ταλαίπωροι τζιαι νηστητζιοί, οι παραπάνω φεύκουν
Ένα ποτό στα στέκοντας, γλίορα ξιμπερτεύκουν
Ο κόσμος εβαρέθηκεν ,στους γάμους να πηαίννει
Να τους ποφείει εν μπορεί, πάντα εν καλεσμένοι
Εν έσσιει τώρα ο γάμος ,μήτε χαρά τζιαί γλέντι
Ούλλοι κλουθούν συνέχεια , στον ππαρά τον αφέντη
Τρεις μέρες γάμους κάμνασιν, έτρωα τζιαι γλεντούσα
Φτωχός κάποιος αν έκοφκε, ούλλοι του ετανούσα
Κανένας εν πάει τωρά, για να διασκεδάσει
Τόσοι που τον εκάλεσαν ,τρέσσει να τους προφτάσει
Γιατί λαλεί εν δανικά εν νά΄ρτει ,τζιαι σειρά του
με τόκους εν να τα πιάσει ,σίουρα στα παιδκιά του
Θουκής 18/5/2009

2 May 2009

Το ατότσζι



Νέος λεβέντης δυνατός
Με μιάν τον τοίχο ρίβκεις
Καφέ εγίνεις τακτικός
Του κύκλου άκρη βρίσκεις ;
Εθίστηκεσ εις το φραπέ
θέμα μόνο η μάππα
Μ αρσινικούς πάις καφέ
Τάβλι πιλόττα τζιαι σπάστρα
Εννιά κόρες να ίχασιν
Ούλλες πάνω στο ράφι
Γαμπρό εν θα εθέλασιν
Ούλλον καφέ Αμάλφι
Βαλε στόχους τζιαι όραμα
Πιασε δουλειά τζιαι χόμπι
Να μέν σου βκεί το όνομα
Με στα καφέ τ ατότσζι

Θουκής 01/05/09
Αφιερωμένο στους νέους

11 March 2009

Στην Κύπρο είσαι


Στην Κύπρο είσαι , την μοναδική της Αφροδίτης είναι το νησί
Παράδεισος σε ότι φανταστείς , χωρίς τα λεφτά δεν είσαι κανείς
Στην Κύπρο είσαι , σπίτια και αυτοκίνητα πολυτελείας θα δείς
Να προσέχεις όταν οδηγείς , θα είναι κρυμμένοι οι αστυνομικοί
Στην Κύπρος είσαι , αγίων νησί εγκλήματα κάμνουν αλλοδαποί
αλήθεια δεν λένε οι πολιτικοί , ξένοι φταίνε όχι εμείς
Στην Κύπρο είσαι , μην τρελαθείς ετοιμάσου για μια χαλαρή ζωή
Πολωνέζα η ρουμάνα θα σε σερβίρει , μην απογοητευτείς
Στην Κύπρο την Ευρωπαϊκή , σκουπίδια παντού θα δεις όπου βρεθείς
Τζόγος και ναρκωτικά , με εμπρησμούς ξεκαθαρίζουν λογαριασμοί
Στην Κύπρο είσαι , δεν βρίσκεις ποτέ την άκρη όσον και να προσπαθείς
Όλοι είναι γνωστοί και συγγενής , ποιον ξέρεις δουλεία για να βρεις
Στην Κύπρο είσαι , θα εκνευριστείς αφ’ουρά δεν τηρά ποτέ κανείς
Πρέπει να προσαρμοστείς , αλλιώς θα εξαφανιστείς αντίο θα πεις

Θουκής 12/3/09

9 March 2009

Βαρκέ- που συντυχά-


Εσύ βαρκέ- να συντυχά-
Χαρκέ- εμέν εν να πελλά-
Εν λαλείς πιόν να σηκωχείς
όρεξη που για να νιφτείς
Εισαι τεμπέ- που το γεννή-
έτσι τζιενκέ- εννά μας μεί-
Ίντα κολλά στο μουσιαμμά;
πας στον τοίχο πέτα αφκά.
Τα πράμα- σου χαμέ πετά-
τα γράμμα- σου εν ασεστά-
Τζ'ουλλη μέρα χασμουρκέσαι
να ταράξεις ποιον βαρκέσαι
Τζιαι σ'όποια δου- τζιαι να σε βα-
έσσιεις τεμπέ- τζιαι βαρεμά-
Αύριο λαλείς την κάμνεις
τζιαι εφτίς την αναβάλλεις
Αν θυμώ- τζιαι κάμω παρά-
για να γλυτώ- λαλείς εντά-
Πολλά σ'αρέσκει η λούφα
θα βρομίσεις μες τα ρούχα
Τζ 'ούλλο τζιιλιέ- μες το κρεβά-
εν προβλέ- σου να κάμεις χα-
Θέλεις μια ζωή μελένια
χωρίς σκοτούρες τζι 'έννοια
Τζ'ούλλον βαρκέ- να συντυχάν-
αμάν μαζί σου πιόν αμάν
Θουκής Για τους νέους 10/3/2009

6 March 2009

Γυναίκα εσύ

Μητέρα αγάπη η στοργή σου
Αδελφή δίπλα στην ζωή σου
Γυναίκα Το χάδι το φιλί σου

Είσαι το ποιο μυστήριο που είδα
τι να σου γράψω σε μια σελίδα
Είσαι σύζυγο είσαι μητέρα
πήρες δουλεία κάνεις καριέρα
Πολλοί οι ρόλοι της ζωής σου
αστείρευτη η δύναμη σου
Την μόδα τρέχεις κάθε βήμα
έγινες εμπορικό θύμα
Γυναίκα είναι ανταγωνισμός
έγινες για το άντρα κυνηγός
Οκτώ του Μάρτη να μην το χάσεις
γυναίκα εσύ θα το γιορτάσεις
Πάνω στα τραπέζια να ανεβαίνεις
τσιφτετέλια ζεμπέκικα να χορεύεις
Γυναίκα γαλήνη της κάθε μπόρας
πηγή ζωής και ομορφιά της χώρας
Είναι η γιορτή σου μην ξεχάσεις
κάνε κάτι να ξεσκάσεις


Θουκής 8/3/2008
Για την μέρα της γυναίκας

3 March 2009

Το δράμα του Αριστείδη

Η σημερινή η μόδα εν τιτσίριτζη πολλά
Εν νε μόνο μες τες πόλεις έπιασε τζιαι τα χωρκά.
-Ετελειώθην Αριστείδη μάσσιαλα της η κορού μας
Μεν χαρκέσε εν να την φήκω με την μόδα του τζαιρού μας
-Ήντα μόδα εν μπου σκέφτεις για να βάλεις το παιί μας
χέλεις ποιόν για να γελούσιν ούλλοι πα στην τζεφαλή μας
-Θα της ράψω φουστανούι νάκκον μίνι να φορεί
Περιπάτους εν να κάμνει πιον τζιαι τούτη να χαρεί
Παντελόνι κάτω που την μέση το τζιλλί της να φανεί
-Τούτη μόδα εν μας κάμνει λάμνε κάμε την δουλειά σου
Μεν αρκήνεψεν να μπαίνει σατανάς μες τα μυαλά σου
-Πελλέτα μέσα στο χωρκό δίκλα νάκκον ομπρός σου
Ούλλες κλουθούν της μόδας ποιον εκτός που το μωρό σου
-Αλήθκεια σου ρε Αννεζού άφεις την ποιον τζιαι τζίνην
Γιατί ούλλες παντρευτήκασιν άμπα τζιαι τούτη μείνει.
Αφήκαν πιόν τζείντο μωρό τζι έκαμνε τα δικά του
Στους έξη μήνες πάνω τζιει έχασα τα μυαλά του
Ο Αριστείδης άρκεψεν πουρλότο ποιον να παίρνει
ώσπου εθώρεν την κορούν μεσάνυκτα να βκαίνει
Μιαν νύκτα π άρκησεν πολλά έσσο της για να πάει
Τζιαι ξύλο λίο έλειψε πολλοού του να φάει
-Λαλεί της που ήσουν τωρά ήντα ώρα εν τούτη
Μα η κορού άφτε φωδκιές σβήνει ποιόν το παρούτιν
εσήκωσε τα μούτρα της πούτουν κατεβασμένα
Τζι είπεν του - ήντα με ρωτάς ήντα σε κόφτει εσένα
Ήμαστε μιαν εικοσαρκά ίσσια είες με μένα
Ήτουν να μείνω δάχαμε με σιέρκα σταυρωμένα ;
Ελύσσιασε ο τζιύρης της εγίνικεν λιοντάρι
Εμούνταρε η μάνα ποιον πέρκημο τον καλμάρει
Μούλωσε που με ξύπνησες με τούντες φωνές σου
Έλα να ππέσεις τζι ούσσου πιόν πελλέτα τες δουλειές σου
Ο Αριστείδης έβρηξεν τζιαι τράβησε στην πάντα
Τζιαι την κορού ποδά τζιαι δα ανάλαβεν η μάνα
Εχάμνησε της το σσιοινί που να την κουμαντάρει;
Έσσο πιόν εν έμπαινε τζιαι είσσεν το τζιαι καμάρι
Στους έξη μήνες πάνω τζιει βρέθειν αγκαστρωμένη
Τζιαι άμαν το εκατάλαβε ήρτεν έσσο της κλαμένη
Αρκέψαν με την μάνα της τζιη δκύο αντάμα κλάμα
Τζιαι για τον Αριστείδην μας ήτουν μιάλο δράμα
Ποιόν να πουν τζύριν του μωρού πολλά δύσκολο πράμα

Ιωάννης Ξενοφώντος

15 February 2009

Οι Τσιάρλιες

Στην Αγγλία πλάτη Σύπριοτ οι Εγγλέζοι τους λαλούν
Στην Κύπρο Τσιάρλιες οι Κυπραίοι τους αποκαλούν
Διχάσαν τους τον νού ξένους παντού τους θεωρούν
Ποιά εν η ξενιτειά τζιαι ποιά εν η πατρίδα απορούν
Σαράντα μέρες νύστεφκε όποιος τους είπε Τσιάρλιες
Στην γλώσσα τζιαι συμπεριφορά εν λιο καταχάλλιες
Τη κουζίνα κκίτσιην το λαλούν κοτόπουλο εν τσσίκιν
Λεωφορείο πάσο αμολούν τζιαι ρεν λαλούν το νοίκι
Κάμνουν πολλά τους ευγενείς με οκει απαντούσιν
Χάλλοου θενκ γιου πάι σι γιου συνέχεια λαλούσιν
Μετά που κάχε πρόταση γιού νόου σου ξαπολούν
Έτσι για να απορούν έννε συνέχεια που σε αρωτούν
αγγουράκι λεν το κιούκκαμπερ ποτέιτο την πατάτα
εκάμα την γλώσσα την ελληνική Εγγλέζικη σαλάτα
Στην Αγγλία κατοικούσιν μα την Κύπρο εν ξεχνούν
άμαν συναχτούσιν για την Σαίπρους ούλλο μιλούν
Όπου σταχούν όπου βρεχούν Πάντα εν να φιλιχούν
Τους γάμους καρτερούν με συγγενείς τους να βρεχούν
Τα ονόματα τους αλλάζουν η Αγγλικά τα μεταφράζουν
οι Άγγλοι να τα αττιμούνται να μπορούν να τα φωνάζουν
Μάμ τζiαι Τάτ έγιναν οι γονιοί τζιαι ο Κυριάκος κκύριν
Στεφανή φωνάζουν ττίφανι τζι ΄ η Ελένη χέλεν γίνην
Να κάμουν γιούς γιού αρ ττόιλετ ππλίς παρακαλούν
Τρεις λέξεις Ελληνικές πέντε Εγγλέζικες χρησιμοποιούν
Πρόταση σε μια γλώσσα εν μπόρουσιν να σου πούσιν
Ούτε που το θέλουσιν ούτε καν που προσπαθούσιν
Παντελόνια βάλλουσιν φουσκωτά ετσι να ξεχωρίζουν
Ξιουρίζου τες κελλάες του τζιαι μαύρους σου θυμίζουν
Εσσει που προδέψασιν σπίδκια τζιαι πλούτη νάχουν
Μα εν πολλοί κουνόσιοιλλοι που ζιιούν τζiαι υπογράφουν
Συμπεριφέροντε παράξενα τζιαι κάμνουν εξυπνάες
Ότι γοράσουν ιδιότροποι γυρεύκουσιν καυκάες
Τούτοι εν οι Τσιάρλιες τζιαι ούλλοι συγγενείς μας
Απόδημοι στην ξενιδκειά κομμάτι της φυλής μας

Ο ΘΟΥΚΗΣ 14/02/2009

4 February 2009

Στον Πατέρα μου

Κλείνω τα μάτια να σε δώ
αστέρι είσαι λαμπερό
πάντα μας είσαι στο μυαλό
Ποτέ εσένα δεν ξεχνώ
Μιλούνε οι αναμνήσεις
Δεν πρόλαβα να σε χαρώ
Και έχω τόσα να σου πώ
για όσα έχεις αφήσεις
Πλάσμα ήσουν αγαπητό
το γέλιο το αστείο σου
πάντα το είχες βίο σου
ποτέ δεν έκαμες κακό
Μα δεν πρόλαβες να ζήσεις
τόσους πολλούς απόγονους
ντόπιους και απόδημους
δεν έτυχε να γνωρίσεις
Το γένος σου έχει μείνει
κ’ ας έφυγες ένα πρωί
Έδωσες σε εμας ζωή
αιώνια σε σένα μνήμη

ΘΟΥΚΗΣ 4/2/09

Οι γυιούες του Πισσία

Οι γυίουες του Πισσία

Αφού για ούλλους έγραψα,τώρα για μας θα γράψω
πέντε αρφούες χωρκανούς,σε σας να περιγράψω
εν φαλακροί μελαχρινοί,ούλλοι τους ένα ταίρι
Λαλεί σου εν πολλά μοιαστοί,κάποιος που τους ηξέρει
Γέννημα θρέμμα σε χωρκόν,λαλούν τ’Αναφωτία
Είναι Λεβέντες ούλλοι τους,εν γιούες του Πισσία
Που την Σαβού τζαι τον Γιαννή,γονίδια τουςπήραν
Ράτσαπου Καραγιώρκιες,μ’ ήσυχο χαρακτήραν
γιόρκιν έχουν εγωισμό,ούλλα ότι τα ξέρουν
κάμνουν πάντα τους αρχηγούς,γέναιτζιες τους τσεκκέρουν
πρώτος αυστηρόν αρχών,εν δκιά παμόν ο νούς του
ο τελευταίος εν αλλιώς,ποσπόριν τους γονιούς του
παμφάγος είναι τζιαι χοντρός,δεύτερος εν ο Σταύρος
μιαν πλούσιος τζιαι μιαν φτωχός,αθώος εν ο Μαύρο
αχάπαρος τζιαι σιγανός,καπνίζει το κακό του
έσσιει ο τέταρτος αρφός,τζυνήιν στο μυαλό του
Χώρκα εν κάμνουσιν λεπτό,μαζί εν το μπορούσιν
ο ένας τον άλλο πλημέρα,μόνο για να γελούσιν
Έψαξα λέξη να σας πω,για ούλλη την πεντάδα
μόνη χαρακτηριστική,είν’ η αφηρημάδα
δεν εν καχόλου δύσκολο,κάποιος να το προσέξει
Σαν τους μιλάς ξεφεύκουσιν,δίχα να πούσιν λέξη
Έχουν το μέτωπο ψηλά,τζι’αλληλοβοηθούνται
Δουλεύκουσιν σκληρά,την φτώσια την φοούνται
Ο ένας φακκά τα σίερα ,τζι’ο άλλος κτίζει τούβλα
Ο μιάλος κοτόπουλα πουλά,τζ’ο μιτσίς πο ούλλα
Μάστρος πολλά καλός,όποιον θελήσει ρώτα
Εν ο ηλεκτρολόγος τους,τζι’ανάφκει σου τα φώτα
Θεέ μου βάστα τους γερά,κακό να μεν του λάχει
έχουν γεναίτζες τζαι μωρά,τζιαι κράτα τους στην μάχη
Όπως τα πέντε δάκτυλα,παρόλο πον ιμοιάζουν
να έχουν υγεία τζαι χαρά,τζι’ εν πα να μεν ταιρκάζουν!!
ΘΟΥΚΗΣ 02/02/2009

21 January 2009

Ταξίδι στη βροχή

Όνειρο κι αυτό σ' αγγίζω και σε χάνω
μάτια μου γλυκά μου αχ πόσο σ' αγαπώ
Ένα σου φιλί θέλω να χορτάσω
αχ να το κρατήσω για πάντα φυλακτό
Βγαίνω στη βροχή μόνο αυτή σου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει ό,τι όμορφο ξεχνώ
Έφερα κρασί αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε για ύστερη φορά
Και σου τραγουδώ δεν μπορώ να κλάψω
μέσα απ' το τραγούδι βρίσκω ό,τι αγαπώ