ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

WELCOME AND EΝJOY

31 January 2011

Δεν θέλω να τα ζήσω

Φίλε από τα παιδικά
Αθώα μας τα χρόνια
Σέρνεις την μνήμη ξαφνικά
Που παίζαμε στ΄ αλώνια

Δώσε μια πάσα ρε Μηνά
λόγια καταγραμμένα
Παπούτσια μπάλας τα φτηνά
Και ρούχα ξεσχισμένα

Με σώβρακο από πανί
Και λάστιχο στην μέση
μάνα και ραπτομηχανή
Το βράδυ είχαν σχέση

Στην ανηφόρα το πρωί
Με ρούχινη βαλίτσα
Και βήματα όλο ζωή
Σχολείο με την Νίτσα

Με δάσκαλο τον Περικλή
Τον άγριο τον σκύλο
Που έκανε τον Ηρακλή
Και σ΄έσπαζε στο ξύλο

Συσσίτιο στης Μελανής
για να δαμάσει πείνα
λέξη δεν έβγαζε κανείς
σ΄ ότι και να μας δίναν

Πίσω ξανά για το βουνό
τ΄απόγευμα στις πράξεις
0ύτε Σαββάτο αδειανό
θρανίον είχαν τάξεις

Τα πόδια μας είχαν φτερά
σαν κτύπαγε κουδούνι
πετούσαμε από χαρά
στην λήξη τον Ιούνη

Στην κάψα του καλοκαιριού
ξυπόλυτοι στ΄ αγκάθια
δουλειές που ήταν του χεριού
μας παίρναν στα χωράφια

Φίλε αν ξαναγεννηθώ
του πλάστη θα ζητήσω
στα ίδια μην οδηγηθώ
δεν θέλω να τα ζήσω

Θουκής Κυριακή, 30 Ιανουαρίου 2011

Αφιερωμένο στον Φίλο συγχωριανό  και συμμαθητή   Μηνάς A Ευσταθίου . Ο Μηνάς A Ευσταθίου είναι Πρόεδρος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου και του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά  Ειδικής Αγωγής - Εκδότης Διευθυντής του περιοδικού «Θέματα Ειδικής Αγωγής» και Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

27 January 2011

Έκαμε ΄με μαύρο

Μπήκα στο διαδίκτυο , τζι΄ ενώθηκα στο σκάι
Βρήκα τον φίλο τον Χαμπή, τζι΄΄ είπα τ΄αμέσως χάι
Τον κάλεσα να παίξουμε , μαζί κανένα τάβλι
Έτσι διαδικτυακά, όπως κάμνουσιν τζι΄ άλλοι
Βκαίνει η πρώτη η ζαρκά ,τζιαι τζιείνος παίζει πρώτος
Την πόρτα μέσα έκαμε , τζι΄ ακούστηκε ο κρότος
Άσσο βκιολίν εβγήκε μου , σειρά μου για να παίξω
Τζι΄ αφήκα πόρτα ανοικτή ,χωρίς να επιλέξω
Τόρτζια μετά του ήρτασιν , τζιαι φάτσισεν μου πέτρα
Τζιαι που τες πόρτες πο΄ κλεισε , συγχίστηκε στην μέτρα
Όσον τζι΄αν εν απίστευτο , ήρτε για μένα κέλα
Που την χαρά του την πολλή, εθώρουντον πο΄ γέλα
Τρίτη του έρκεται καλή , να είναι οι εξάρες
Τζιαι ΄γιώ ακόμα την κρατώ , τζιαι φέρνει τζιαι πεντάρες
Η τύχη μ΄εγκατέλειψε . τζιαι άλλην που εν΄ να ΄βρω
Παντρεύτηκε με το Χαμπή , τζιαι έκαμε με μαύρο
 
Θουκής 27 Ιανουαρίου 2011

18 January 2011

Εν του αντέρου φυσικό

Είπασιν εις τη θάλασσα, αέριο πως έσσιει
Μεγάλα αποθέματα , στα βάθη της πως τρέσσιει
Τζι΄ όποιον ανοίξεις ράδιο , γι΄ αέριο μιλούσιν
Εν του αντέρου φυσικό,τζιαι μας το ξαπολούσιν
Τζι΄ ο δράκος πάνω στο νησί , πέφτει τζιαι δεν τζοιμάται
Μες το μυαλό συνέχεια ,ιδέα του γεννάται
Να βάλει γεωτρύπανο ,να βκάλει μίαν τρύπα
Να κάμει δκιασωλήνωση, τζιαι να ρουφά σαν σκνίπα
Να μας το φέρνει στην στερκά, πετρόλαο να παύσει
Να΄σιει ενέργεια φτηνή, χωρίς ρύπους στην καύση
Μα ούλλοι δράτζιοι στον γυρόν , εν να ενοχληχούσιν

Τζι΄ εν να γενεί το Βατερλώ, που ποιόν εν που αντλούσιν
Κάτω που τα οικόπεδα, τ΄αέριο εν ένα
Ο ένας τ΄ αλλου εν να λαλεί , εν το δικό μο’ μένα
Κανεί μας το αέριο, το φυσικό πον΄ γιόρκι
Που σύρνουμε τζι΄ ακούεται, έως την νέα Γιόρκη
Υπάρχει ενεργειακή, καλύτερη μια λύση
Ο Ήλιος πον που πανωθκιό, που εν θα μας στοιχίσει

Θουκής Τρίτη, 18 Ιανουαρίου 2011

9 January 2011

«Η Αϊσιέ να πάει στο σπίτι της»


Η αθασιά της Αησιές , αν έσιει αθάσι΄΄ας έσιει
Τζι΄ ούτε που δρώνει της το΄ φτίν , σιονίζει πέρα βρέσιει
Τζιαι ο Χριστόφκιας είπε της , έσσω της για να πάει
Μα τζείν΄ ήρτε διακοπές , ούλλους εμάς να φάει
Τζιαι έσιει το στο πρόγραμμα , όσον περνούν τα χρόνια
Ν΄ αυξήσει τους αλλόθρησκους , να πνίξουν τα κωθώνια
Γιατ΄ έτσι κκελλέ πο ΄χουμε ,την έχουμε γομάρι
Άλλοι τραβούσιν το πετσί, τζιαι άλλοι το τομάρι
Οι Τούρτζιοι θέλασιν τακσίμ , τζιαι εμείς να ενωθούμε
Τωρά ΄χουμεν κρυφό σκοπό, να διχοτομηθούμε
Μα να το πούμε καθαρά ,σαν Έλληνες ωραίοι
Την τόλμη εν τη έχουμε , για να΄μαστε σπουδαίοι
Να γίνει δημοψήφισμα , εις την κοινή την γνώμη
Να βκει αλήθκεια καθαρή , να τηρηθούν οι νόμοι
Γιατί όπως πηαίνουμε , χωρίς λύση μας λέσει
Ούλλη η Κύπρος σύντομα , εν να φορέσει φέσι

Θουκής Κυριακή, 9 Ιανουαρίου 2011

7 January 2011

Τρέμουν την οσσιάν τους




Υπάρχουν κάποια πλάσματα , που τρέμουν την οσσιάν τους


Καρτζίν τους εν θέλουν να δούν, με ανηψιόν με θκειάν τους
Γνωστούς τζιαι φίλους τούς παλιούς, π’ αντάμ΄αναγιωθήκαν
Χασκιάστηκαν ξιππάστηκαν , μπροστά τους σαν βρεθήκαν
Σφαλίσαν τα αισθήματα , να μεν φκαίνουν στην φόρα
Κρυφτήκαν μες την τρύπαν τους , σε κάποια άλλη χώρα
Κυκλοφορούν βιαστικά , σαν νά ΄ναι αρουραίοι
Μέσα στην λαοθάλασσα , χαρκούνται εν σπουδαίοι
Θέατρο παίζουν άνετα , μα η χώστρα τους παλλούτζιν
Τζιαι μέσα τους το παρελθόν , τους τρώει σαν σκουλούτζιν
Η νοσταλγία στην καρκιά , εν άρκαστη πον φεύκει
Τζι΄ώσπου την κόφκουσιν λυσσιά , τζιαι μέσα τους παιδεύκει
Κάμνουσιν πως ξιάσασιν, τζιαι που εν γεννημένοι
Την ράτσα τους την ρίζα τους, την έχουν σσιεπασμένη
Σκορσάρουνται στην έκφραση , τζιαι με το δίκαιο τους
Φτωχό είναι τζιαι μπάσταρτο, πολλά το λεξικό τους
Μ΄αν πουν τζιαι καταφέρουντα , να κάμουσιν κουβέντα
Για τον ππαράν τζιαι τ΄αψυχα , είναι κρυφά ταλέντα
Τζι΄ όσον τα χρόνια τους περνούν ,παττίζουσιν περίτου
Χάνουσιν όμορφες στιγμές , τζιαι ζιούσιν στο περίπου
Εκόψαν κάθε επαφή , βαθκιά΄ πομονωθήκαν
Με φίλη τους την μοναξιά , στον εαυτόν κλειστήκαν
Για τούντην συμπεριφορά , κατανοώ τον λόγον
Έχουν αρρώσκιαν στην ψυσιήν, τζιαι θέλουν ψυχολόγον


Θουκής Παρασκευή, 7 Ιανουαρίου 2011

6 January 2011

Σαν σήμερα

Σήμερα η μνήμη πολύ με πονά

Τέτοιες στιγμές δεν θέλω να ζήσω ξανά

Ημέρα των φώτων γιορτή

Θλίψη και πόνο μου έφερε αυτή

Να πέσω το βρήκα πολύ φυσικό

Στα πόδια και πάλι πιο σημαντικό

Γενέθλια έχω ζωή σ΄αγαπώ

Και όλους σας γύρω θέλω να πω

Γεώργιος Καραγιώργης Πέμπτη, 6 Ιανουαρίου 2011