ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

WELCOME AND EΝJOY

23 February 2011

Ο Παπάγιωρκης

Είσιεν ψυσσιήν με χάρισμα , αγέρωχη σαν κάστρο,
με τα πιστεύω σταθερά,
προσήλωση στα ιερά,
για χωρκανούς το άστρο

Φιλόξενος τζιαι πρόθυμος , πρώτος για να τζιεράση,
τους ξένους μα τζιαι τους γνωστούς,
σε άθεους η στους πιστούς,
θα έδινε να φάση

Αν σου ΄πεν κάποιος τίποτε , πάντα θα σε ρωτούσε,
με ένα χαμόγελο ζεστό,
μ΄αγάπη όπως τον Χριστό,
σαν φίλος σου μιλούσε

Για να σου πη για τα παλιά ,τζ΄ ΕΟΚΑΣ ιστορίες,
που ήταν τζιαι αγωνιστής,
τούντης γης βιοπαλαιστής,
γεμάτος εμπειρίες

Στον πύργο τον ενετικό, Τούρτζιοι τον βκάλαν Κούλα,
έζησε με την παπαδκιά,
τζιαι κάμασιν πέντε παιδκιά,
εθνικοφρόνα ούλλα

Ο πρωτοπόρος γεωργός , μ΄ουλλα τα κοπελλούθκια,
πανάνες τζιαι πορτοκαλιές,
πρώτος με μέσο στες δουλειές,
καρρέττας με τα βούθκια

Για την Αγία φωτεινή , ήτουν ο στυλοβάτης,
αγνός τζιαι δούλος του θεού,
στ΄ Άη Δημήτρη του ναού,
που ΄ταν ο πρωτοστάτης

Χάρισμα είσσιεν ψαλμουδκιάν, τζι΄ εκκλησιά βροντούσε,
Χριστός ανέστη εκ νεκρών,
ελάλε το τζιαι των μωρών,
το κλάμα σταματούσε

Έζησε ο Παπάγιωρκης , ενενηντάξι χρόνια,
μα θα είναι πάντα στην καρκιάν,
φάρος για την Αναφωθκιάν,
τζι μνήμη του αιώνια

Για μένα ήταν άνθρωπος , ποιο πάνω π΄ιερέας,
Ήταν μια άγια μορφή ,
από τα νύσια  στην κορφή,
τζ΄αληθινός παρέας

Στην Μνήμη του μεταστάντα Αιδεσιμότατου Παπαγεώργιου Αντωνίου ιερέα Αναφωτίας.  Γεώργιος Καραγιώργης Τετάρτη, 23 Φεβρουαρίου 2011

20 February 2011

Το κουμάρι

Ένα κουπόνι έππεσε, που την δική σου πούνγκαν

Τζι΄ εία΄ το τζιαι ετρόμαξα , τζι η΄σκεψη μου εκούνγκαν
Οι τύψεις μου με ζώσασιν , τζι΄ ένας εν ο λόγος
Που εν σου επαράντζειλα , ήντα που εν ο τζόγος
Τζι΄ αντάκωσες με άγνοια , τωρά τζιαι σου να παίζεις
Λαλείς τωρά ελέγχεις το , μα σένα περιπαίζεις
Ητουν για μόνο μια φορά, στα πεταχτά μου το΄πες
Τζι΄ άλλοι τα ίδια είπασιν , μα βάλαν τους τζιαι πόμπες
Αφου τωρά εξέφυε, τζι΄ εγίνη ΄πιδημία
Στο παρά πέντε θα σου πω, με τούντη παροιμία
Πως του ψαρά , του κουμαρτζή ,του τζυνηού το πιάτο
Σιιλιες φορές εν όφτζιερο , τζιαι μια φορά γεμάτο
Για τούτον νέε μου καλέ , αν θέλεις να προκόψεις
χαρκιά , παιχνίδκια τυχερά, που το μυαλό να δκιώξεις
Να κάμεις μια περίσκεψη , τον νου σου βάρτον κάτω
Γιατ΄ όσοι τούτα φίλεψαν, επήασειν στον πάτο
Τα μάλια τους τα έφααν , τζιαι είναι παττισμένοι
΄Κάμαν γεναίκας τζιαι μωρών , ζωή δυστυχισμένη
Εν άξιοι να κλεύκουσιν ,για να στοισσιηματίζουν
Να βκάλουσιν τα χασιμιά , με πείσμα να πασκίζουν
Με δανικά τζι΄ αγύριστα ,ψευτιές ένα γομάρι
Αρρώστια δίχως γιατρειά, εν τούτον το κουμάρι

Θουκής 20 Φεβρουαρίου 2011




17 February 2011

Η ξινισμένη



Που το *πορνόν σαν σηκωστείς, εσού που το κρεββάτι
Μόνο φαρμάτζι ξυσσιηλάς , τζι ΄εισ΄ άγρια βαρβάτη
Σαν μια ξυνίττα που σσιεττά , όποιον εν να της τζίσει
έτσι τζι΄ εσούνι τυραννάς , όποιον θα σου συντύσσιει
Καυκάες δίχα αφορμή , γκρίνιες για ότι νάνει
Να βκεί η οξυνάα σου ,στην φάτσα μεïτάνι
Για να τζιερνάς τους γύρο σου ,τζιαι ΄σου μαζί να πίνεις
Φτώσιαν να ΄σσιεις χαρίσματα , κατζίαν ν΄ αρκοντίνεις
Που σ΄εκαμε ο πλάστης μου , θα του΄ λείψε το μέλι
Τζιαι γέμωσε σου όξινο , τούντην ψυσσιήν εν τέλει
Τζιαι φταίουν σου τα ρούχα σου , τζι΄ εν σε χωρούν οι χώροι
Τζί΄ούλλο συμπεριφέρεσαι , σαν μιά γεροντοκόρη
Όπως μια κρέμα πο΄ ληξεν, τζιαι νάκκον σαχνιασμένη
Έτσι τζι΄εσύ για μια ζωή , ΄μας είσαι ξινισμένη
Τζι΄ αν σε πουλούν στην αγορά , κανένας εν ΄γοράζει
Μίαν συν μία δωρεάν , τούτον εν το μαράζι

*Πορνόν = πρωί


Θουκής 18 Φεβρουαρίου 2011

11 February 2011

Τοπολαλιά Κυπριακή

Είπασιν ότι φθείρεται , στο παρελθόν μεινήσκει
Τζιαι σ΄ ούλους ότι εν γνωστό
το μέλλον της πως εν γραφτό
αργά να πεθανίσκει

Η τσάμπρα τζιαι ο ηλλιακός , η τάβλα τζι΄ η τσαέρα
η πρότσα τζιαι η μαντιλιά
χάνουνται λεν που την μιλιά
τζιαι σβήνουν κάθε μέρα

Σαν αιωνόβια ελιά, όσα φύλλα τζι΄αν χάσει
οι ρίζες της ποττέ εν΄λιούν
συνέχεια νέα πελιούν
τζιαι στέκει πας την πλάση

Που άλλες εμπλουτίζεται , τζιαι πάντ΄ανανεώνει
εν πλούσια τζιαι βαρετή
μαν΄ όμορφη τζιαι δυνατή
το στόμα σου γεμώνει

Ποττέ της δεν διδάχτηκε, εις την γραφή τζιαι ήχο
μ΄απού γονιούς εις τα μωρά
σαν βράχος στέκει ως τωρά
τζι ΄ευχάριστη σε στίχο

Στα μπλόκς αλλά τζαι ες.εμ.ες , ο νέος κόσμος γράφει
λέξεις πον΄ ρίζα μες τον νού
στην έκφραση του καθενού
του βκαίνουσιν ξιουράφι

Τοπολαλιά Κυπριακή , τούντου νησιού καμάρι
π΄αντέχει τζιαι υπερτερεί
τζιαι ένι σ΄ όλους φανερή
στην προφορά η χάρη

Εν΄ του Λιπέρτη ποίημα , τζιαι Παύλου του Λιασίδη
Εν΄ γλώσσα τούτου του απλού
βασανισμένου μας λαού
τζιαι του Μιχαηλίδη

Θουκής Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου 2011