Αν

Αν παντρευκόμουν γλήορα ,θα είχα γιόν Αντώνη
Τζιαι ίσως να τον σπούδαζα , γιατρό εις την Βοστώνη
Θα πρόβλεπα για γεραδκιά ,να 'καμνα τζιαι μια κόρη
Τζ’ εν θα περνούσα μια ζωή , μες τούντο ψωροχώρι

Αν είχα γιώνι νάκκο νου, θα είχα τζιαι ριάλια
Τζιαι γεναίκα να μ’αγαπά , νάσσιεν τζιαι λία μάλια
Θα ‘χα λεφτά στες τράπεζες , τζαι’ να μεάλο σπίτι
Τζ’ ένα ωραίο ξοχικό ,κοντά στου Λευκαρίτη

Αν στο σκολείο δκιάβαζα , θα ταν σωστός ο δρόμος
Τζιαι ‘ννά’μουνα διευθυντής, τζιαι οϊ κομωδρόμος
Θα ήμουν προϊστάμενος , σε μια μεγάλη θέση
Τζ’ ούλλοι θα με εσέβουνταν ,θα μου ‘βγαλαν το φέσι

Αν δεν ήμουν ‘γιώ τίμιος ,τζιαν ήμουν ένας ψεύτης
Τζιαι στο χρηματιστήριο , θα’μουν τζι΄εγιώνι κλέφτης
Θα απορούσα συνεχώς , πως η ζωή εν να’ταν
Τζι’ αν τους γονιούς μου άκουα , θα ‘παιρνα άλλη στράταν

Μα το αν εφυτέψαν το , τζ’ όσο τζιαν το ποτίσαν
Εμάρανε εξέρανε , τζιαι το επαρετήσαν
Τζι’ αφήκαντο παρηορκά , μέσα στον νουν πορίζι
Αμάν απελπιζούμαστε ,εμάς ν' ανακουφίζει

Θουκής Τρίτη, 1 Ιουνίου 2010