Ο καύσωνας

Επήεν στους σαράντα δκυό ,τζι΄ ακόμα ανεβαίνει
Ψήνεις αυκά στον άσφαλτο ,τζι΄αύρα της γής ιβκαίνει
Τζιαι το νερό της θάλασσας ,εχόχλασε επίσης
Τζι΄η μόνη ανακούφιση , αν μέσα κατουρήσεις
στις θάλασσες συνωστισμός , εν μπόρεις να λακτίσεις
Προσέχεις άμα περπατάς , να μεν τσαλαπατήσεις
Οι χηλιτζιοί απλώνουσιν , πάνω στο κρεβατούιν
Στον πισινό εβάλασιν , ένα μαγιό λουρούιν
Για νά βρουν ανακούφιση,να πιάσουν παντού χρώμα
Να λκύσουσιν αρσήνικους , μ΄εναν ωραίο σώμα
Βκήκαν τζιαι τα΄ακατέργαστα , φόραν στην παραλίαν
Τζι΄ οι φάλαινες ντροπιάστηκαν , σ΄ωκεανούς εφύαν
Τζιαι απορείς αν τα κορμιά , πήραν φωδκιά τζι΄ανάψαν
για η φαούρα εν αλλού , τζι΄ έχουσιν άλλη κάψαν
Που τον πολλίν το λάλλαρο , χαμνήσαν τα μυαλά μας
Έτσι πυράν εν έκαμε,εις τα ιστορικά μας
Τρέσσιει που πάνω μας νερό,βκαίνει μια κούζα δρώμαν
Κρατούμε μια απόστασιν , που την πολλή την βρώμαν
Η όρεξη εχάθηκεν , καθόλου εν πεινούμε
νερό παττιχάν παγωτό,συνέχεια ζητούμε
Φύσ ΄αερούιν δροσερό ,νάνκον να μας δροσίσεις
Τον ζίζιρο , τον καύσωνα , να τους ασσιχτηρίσεις

Θουκής 22/08/2010