ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ (νέα έκδοση)

Ο λίμπουρος εγύριζε,στο δάσος μιάν ημέραν

γιατ΄ έψαχνε τον Αίσωπο,με κοφτερήν μασσιαίραν

Άπου τα νεύρα τα πολλά,εζόφωνεν το δείν του

Είσσιεν στον νου του φονικό,άμα πλαστεί καρτζίν του

Πρώτα δκυό *βυζουνόπατσους,θα του χαϊλατούσε

Μες τα *ριζόφκια μονομιάς,αντάν τον συναντούσε
*πουρούλλες του να πεταχτούν,που την κελλέν να φύουν

Γιατί οι πελλάρες πό΄γράψε,σήμερον εν ισχύουν

κατάγνωτον΄ναγέλαστον,ποιός έσσιει ξανακούση
γουρσούζης καλοπέρασην,τζι΄ο δουλευτής  να κρούσει

Γιατί κατακαλότζαιρα,σύναεν ούλλο ξύλα

Τζιαι φάκαν του ο λάλλαρος,τζιαι μόνος παραμίλα

Είσσιεν τα με τον ζίζιρον,που πάντα τραουδούσεν

Τζιαι ζούσε μέσα στην χλιδή,τζιαι τον επροκαλούσε

Με μερσεντές τζιαι γκόμενες,τζι ΄ούλλον πολυτελείες
Μέρα τζιαι νύκτα γύριζε,Καφέ τζιαι παραλίες

Η μόνη του παρηόρκα,ήτουν αμά θα βρέξει

Ο φίλος ο ττεμπερχανάς,καθόλου εν θ΄αντέξει
Έφυεν το φθινόπωρο,τζι΄ήρτασιν τζιαι τα σιόνια

Τζ΄ έσσο εβαόθηκεν , σαν έκαμνε για χρόνια

Τζι΄ αντί που τον περίμενε, νάρτει να δκιακονίσει
με ρούχα εδκιανεύκετουν, τζι΄ας βρέξει τζι΄ας σιονίσει
πάρκαρεν έξω με καγιέν, τζιαι παίζει τες πουρούες
κτυπά του πόρτα τζιαι καλιεί, για σκι με τες κορούες
τζ αμέσως συλλογίστηκε , τζιαι εν ιβρίσκει λόγια
κατάλαβε μόνο πελλοί , δουλεύκουν τζιαι ρολόγια
………………………………………
Συνέχισε το ψάξιμο, με τεντωμένο νεύρο
Τζιαι συνοπλάστην μ΄ αλεπούν, που κάτω πό' να δέντρο
Γίνειν πετσί τζιαι κόκκαλο , πολλά ελυσσιοπείναν
Στον ύπνο της στο ξύπνιο της,θωρεί να τρώει σσήναν
Λαλεί του ψάχνω τον τζιαι γιώ,εκδίκηση για νά΄βρω

Που μ΄ έβαλεν τζιαι έπλεξα,με κόρακα τον μαύρο

Τώρα εσιεϊττανεύτηκε,εβώβωσε θαρκέται

Το κρέας ούλλο τρώει το,τζιαι ποιόν εν ξεγελιέται

Τράβα να πάμε γλήορα , τον άσχετον να βρούμε

Να πάει ευτύς να κρεμαστεί ,μαζί να του το πούμε

*βυζουνόπατσους=για να βουίζουν τα αυτιά

*ριζόφκια=κατω από τα αυτιά

*πουρούλλες=βολβός των ματιών

*λάλλαρος=πολύ ζέστη

Ευχαριστίες στην Άγγελλα Ευαγγέλου για το θέμα

Θουκής 25 Σεπτεμβρίου 2010