Το αμάξι της Ειρήνης Unite Cyprus Now

Το αμάξι της Ειρήνης Unite Cyprus Now




Ο Τζιαμαλής γιος του Μουλλά, που την Αναφωτία
Ένα αμάξι έστησε
Τζιαι νεαρός απέκτησε...
Πρωτιά τζιαι γοητεία




Τ ΄αμάξι το μοναδικό, που μέταλλο τζιαι ξύλο
Είσσιεν τροχούς με λάστιχα
χειρόφρενα αντίστοιχα
τζιαι προκαλούσε ζήλο



Τό ΄ζεγνεν με τον σιερκά, το γλήορο γαούρι
Τζιαι που τζιαμαί που έρεσσε
Κόρτωνε να τον σιαίρεσε
Τζιαι να του βκαίνει γούρι



Μεσόν του ΄ξήντα-τέσσερα, που΄ ρταν οι φασαρίες
Το φόρτωσε με πράματα
Τζιαι με καμούς τζιαι κλάματα
Να φέφκει πιόν τον είες



Στο Τζιβισίλι άραξε , πο ΄τζεί που την Απλάντα
Τζιαι που τον νούντ΄εν πέρασε
Πως η ζωή τον τζιέρασε
Την προσφυγιά για πάντα



Το εβδομηντατέσσερα , πόλεμος νέα τάξη
Το δράμα δήθεν έληξε
Τζιαι στα Λιμνιά κατέληξε
Με δίχα το αμάξι



Ποτζιεί εζιέν ο Τζιαμαλής , ποδά είσσιεν την σκέψη
Τζι΄ εψάχνε ένα άνθρωπο
Συγχωρκανό, φιλάνθρωπο
Τ΄ αμάξι να του πέψει



Εγέρασε τζιαι πέθανε , μακρά που το χωρκόν του
Τζι΄ έσβησε τζιαι το όρομα
Να πάρει εις στο όργωμα
Τ΄αμάξι το δικό του



Τζείν΄ το καρούϊ έμεινε, μόνο χωρίς τον μάστρο
Ποτζιοί, ποδά πετάμενο
Εις την βροσιήν στον άνεμο
Στον ήλιο τζιαι στο άστρο



Σε θερισσό τζι΄ακάμωτο, με το ορμάνι ζώστει
Κανένας εν τ΄ αγάπησε
Εσκούρκανε τζιαι σάπησε
Τζιαι π΄ αντροπή εχώστει



Μία ελιά εβλάστησε , κάτω που την οσσιάν του
Τες ρίζες της, τες έβρεξε
Εψήλωσε τζιαι έρεξε
Απου το πάτωμα του



Άπλωσε κλώνους η ελιά, τζιαι αγκαλιά γαλήνης
Στην ιστορία το΄βαλαν
Οι χωρκανοί τζιαι το ΄βκαλαν
Τ΄ αμάξι της Ειρήνης



Ελιά τζι΄αμάξιν συντροφκιά, σαράντα-τρία χρόνια
Το μίσος τούτα έκαμε
Λάθος πορεία πλέξαμε
Γονιοί, παιδκιά, τζ΄αγγόνια


Γεώργιος Καραγιώργης 13 Ιουνίου 2017