Δεν αντέχουν δκιέ Χαμπή.

Σε γνωρίζω απ’ τη ματσούκα, που κρατάς τζιαι ακουμπάς,

Σε γνωρίζω στου Λατούρου, όπου πας τζιαι κολυμπάς,

Το μουστάτζι σου που ένι, σαν το νούρο τ΄ αλουπού,

Τζιαι τα λία τα μαλλιά σου, που ασπρίσαν πού τζιαι πού.

Τα βιβλία μές΄ στη βούρκα, που μαζί σου κουβαλείς,

Τους λυκόσσυλους πον δίπλα, τζιαι βρομόσσυλους λαλείς,

Είσαι ο συμμαθητής μου, ο Αντρέας Παναή,

Φίλος που μιτσιά μας χρόνια, τζιαι στο νύν τζιαι στο αεί

Αζουλεύκουν που  μας μπλέπουν, μες την στράτα τους μαζί

Να αναλύουμε το μέλλον, στης ζωής το μαγαζί.

Τ΄ αμμάτι τους στον ****,  σαν ρεπάνι να τους μπεί

Δκυό να δούν αγαπημένους, δεν αντέχουν δκιέ Χαμπή.

 

Θουκής 10-Φεβ-25