Τ΄Άη Νικόλα

Πάν΄ στο κολοκασόφυλλο ,τζύλισε μια σταγόνα

Τζι΄ άλλες ακολουθήσαν την, στα μέσα του σιειμώνα

Έφεξεν τζιαι πουμπούρισεν ,σύννεφα χαμηλώσαν

Το αερούιν ψύχρανε , τζιαι τα πουλιά μαρκώσαν

Τζι’ αντάκωσεν σιγά βροσιή ,να ακούεται στο δόμα

Να καταλήγει η δροσιά,πας το ξερό το χώμα

Επιτέλους τζι΄ας άρκησεν ,ούλλα να ξεδιψάσει

Να ανασάνουν τα φυτά,τα δέντρα εις τα δάση

Η σκόνη να ξαφανιστεί ,που τα χωρκά τζιαι πόλη
η γή ν΄αλλάξει μυρωδκιάν, να βκούν οι καραόλοι
Τ΄Άη Νικόλα σήμερα,λαλούσιν πάντα βρέσιει
Δοξάζουν τον οι ναυτικοί, μεγάλη χάριν έσιει

Θουκής 6 Δεκεμβρίου 2010