Μα κρύψε την έξω μην φανεί
Το μπόι , οι γνώσεις , το μαλλί
Πάντοτε θα σε προσκαλεί
Κόμπλεξ μου
Σε σκηνή επίπλαστων χαρών
Μαζί μου δήλωνε παρόν
Να σε ξεπεράσω δεν μπορώ
Με χίλια εγώ με συγχωρώ
Κόμπλεξ μου
Αρρώστια μου , που με πονάς
Με τυρανάς, με κυβερνάς
για το κακό ,για το καλό
εσύ μου ελέγχεις το μυαλό
Κόμπλεξ μου
Αγκάθι απωθημένο δυνατό
Του εγωισμού μου είσαι φαγητό
Κατάρας δόρυ και πυγμή
που δεν μου ΄λειψες στιγμή
Κόμπλεξ μου παντοτινό
Μαζί σου υπάρχω μαζί σου ζω
Και ας είσαι η αιτία να πονώ
Θουκής Δευτέρα, 25 Ιουλίου 2011
No comments:
Post a Comment