Αντώνης Κ. Ηλιάκης

 

Δώσε μου μούσα τζιαι Θεά, στο νου λεπτό πεννάκι

Για να υμνήσω τον σεμνό!!

Του σύμπαντος τον ταπεινό!!

Αντώνη Ηλιάκη

 

Φιλόσοφος τζιαι ποιητής, της πέννας εσκαφέας

Ένα στεφάνι άγκαθα

Τζιαι πάνω γαουράγκαθα

Βάλτε στον συγγραφέα

 

Γέννημα της Αναφωδκιάς

Βκάλει ο λόγος του φωδκιά

Πυρούμενη τζιαι βάλε

Στεφάνι πον αγκαθθωτό

Να ΄σσιει ¨μαζί¨ που Μαζωτό

Αξίζει σου Μεγάλε

 

Να ζήσει ως τα εκατό,

Τζι΄ ακόμα παραπάνω,

Τζι πέννα σου να παρπατά

Να γράφει λόγια δυνατά,

Ώσπου να πάεις πάνω!

 

Θουκής 19/2/2025

Το άρωμα του θυμαριού

Μακάρι να’ χα δύναμη για να φωτογραφίσω,

Το άρωμα του θυμαριού, στον κόσμο να τονίσω



Της σπαλαθκιάς το κίτρινο, του κόνιζου τη χάρη,

Να μεταφέρω ζωντανά, και να σας συνεπάρει.



Κύπρος νησί των μυρωδιών, με πινελιές χρωμάτων

Σαν πίνακας της Άνοιξης, ζενίθ των αισθημάτων



Αχ να μπορούσα την οσμή, στα άγρια της φύσης

Σε ένα πακέτο με εξπρές, να στείλω να μυρίσεις



Να ταξιδέψεις νοητά, σε μυρωδιές κ΄ εικόνες

που σε ολόκληρη την γή, ίσως να είν΄οι μόνες.

Θουκής 14 Φεβρουαρίου 2025

Δεν αντέχουν δκιέ Χαμπή.

Σε γνωρίζω απ’ τη ματσούκα, που κρατάς τζιαι ακουμπάς,

Σε γνωρίζω στου Λατούρου, όπου πας τζιαι κολυμπάς,

Το μουστάτζι σου που ένι, σαν το νούρο τ΄ αλουπού,

Τζιαι τα λία τα μαλλιά σου, που ασπρίσαν πού τζιαι πού.

Τα βιβλία μές΄ στη βούρκα, που μαζί σου κουβαλείς,

Τους λυκόσσυλους πον δίπλα, τζιαι βρομόσσυλους λαλείς,

Είσαι ο συμμαθητής μου, ο Αντρέας Παναή,

Φίλος που μιτσιά μας χρόνια, τζιαι στο νύν τζιαι στο αεί

Αζουλεύκουν που  μας μπλέπουν, μες την στράτα τους μαζί

Να αναλύουμε το μέλλον, στης ζωής το μαγαζί.

Τ΄ αμμάτι τους στον ****,  σαν ρεπάνι να τους μπεί

Δκυό να δούν αγαπημένους, δεν αντέχουν δκιέ Χαμπή.

 

Θουκής 10-Φεβ-25