Και το μυαλό μας τέρας
Που εμάς καθοδηγεί
Σαν τα πανιά αέρας
Είναι ο κόσμος φοβερός
Δράκος στα παραμύθια
Που πάντα κρύβει πονηρός
με ψέμα την αλήθεια
Και συ υπάρχεις μα δεν ζεις
Προσμένεις να ΄ρθει τέλος
τους φίλους δεν αναζητείς
μ΄ άγνωστους γίνεις μέλος
Ξύπνα προτού να είν΄ αργά
τίποτα δεν θ’ αλλάξει
η τύψη θα σε κυνηγά
θα σε κατασπαράξει
No comments:
Post a Comment