Κλέφτη που ήρθες στα κρυφά ,και πήρες την μοτόρα
Π΄ άφησα πάνω τα κλειδιά , καταραμένη ώρα
Κ΄ έφυγες σαν τον σίφουνα , μπροστά σε τόσα μάτια
Με φορτηγό να συγκρουστείς , και να γινείς κομμάτια
Να σου σκορπίσουν τα μυαλά , να τατσωθεί το χώμα
Να ξυλιφτείς ρε κάθαρμα , πίττα να γίνεις λιώμα
Μα αν έχεις μέσα σου θεό, θα σε παρακαλέσω
Φέρε την πίσω άθικτη , και θα σε επαινέσω
Στο ορκίζομαι λόγο τιμής , θα στο ανταποδώσω
Θα σε κεράσω φαγητό , και δώρο θα σου δώσω
Θουκής 1 Σεπτεμβρίου 2011
Eνόμισα προς στιγμή, ότι επήαινες να βκάλεις κανονική κατζία, αμμά εν σου έφκηκε στο τέλος! Ενίκησε ο Γιώργος!
ReplyDelete